Леў Мікалаевіч Талстой: Розніца паміж версіямі

</div>

 

 

Паводле пераканання багасловаў, у тым ліку доктара гістарычных навук, кандыдата багаслоўя, доктара царкоўнай гісторыі святара Георгія Араханава, рашэнне Сінода адносна Талстога — гэта не праклён пісьменніка, а канстатацыя таго факту, што ён паводле ўласнага жадання больш не з'яўляецца членам Царквы. Акрамя таго, у Сінадальным акце 20-22 лютага гаварылася, што Талстой можа вярнуцца ў Царкву, калі ён прынясе пакаянне. Мітрапаліт Антоній (Вадкоўскі), які быў у той час першынства членам Свяцейшага Сінода, пісаў Соф'і Андрэеўне Талстой: «''Уся Расія смуткуе аб Вашым мужы, мы аб ім смуткуем. Не верце тым, хто кажа, што мы дамагаемся яго пакаяння з палітычнымі мэтамі''». Тым не менш, пісьменнік, яго асяроддзе і руская грамадскасць палічылі, што гэта вызначэнне — неапраўдана жорсткі акт. Напрыклад, калі Талстой прыехаў у Опціну пустынь, на пытанне аб тым, чаму ён не пайшоў да старцаў, ён адказаў, што не мог пайсці, так як адлучаны<ref>{{артыкул|аўтар=Ореханов Г. Л.|загаловак=Церковь скорбит о Льве Толстом|арыгінал=|спасылка=http://www.foma.ru/article/index.php?news=7398|аўтар выдания=|выданне=Фома|тып=журнал|месца=М.|выдавецтва=ИД «Фома»|год=апрель, 2012|выпуск=108|том=|номер=4|старонкі=|isbn=|issn=1813-8993|doi=|pmid=|мова=}}</ref>.