Аляксандр Андрэевіч Праханаў: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др added Category:Кавалеры ордэна «Знак Пашаны» using HotCat |
арфаграфія, літ-ра |
||
Радок 1:
[[Image:Prokhanov2.jpg|thumb|300px|right|Аляксандр Праханаў]]
'''Праханаў Аляксандр Андрэевіч''' ({{lang-ru|Проханов Александр Андреевич}}, нар. {{ДН|26|2|1938}}, [[Тбілісі]]) — расійскі [[журналіст]], [[пісьменнік]] і грамадскі дзеяч, галоўны рэдактар газеты «Завтра», сябра Сакратарыяту Саюзу пісьменнікаў Расіі.
== Біяграфія ==
Нарадзіўся [[26 лютага]] [[1938]]
У [[1971]] г. выдаў свае першыя мастацка-публіцыстычныя кнігі: «Іду ў шлях мой» і «Лісты аб вёсцы». У [[1972]] годзе быў прыняты ў Саюз Пісьменнікаў [[СССР]]. Напісаў больш 30 аповесцяў, раманаў і зборнікаў публіцыстычных артыкулаў. З [[1986]] года актыўна выступаў з публіцыстычнымі нарысамі ў патрыятычным друку: часопісах «Молодая гвардия», «Наш современник», газеце «Литературная Россия». У [[1989]]—[[1991]] гг. — галоўны рэдактар часопіса «Советская литература». З снежня [[1990]] г. — галоўны рэдактар газеты «День».
У [[1991]] годзе падчас выбараў прэзідэнта [[Расія|РСФСР]], быў даверанай асобай кандыдата генерала [[Альберт Міхайлавіч Макашоў|Альберта Макашова]]. У жніўні [[1991]] года падтрымаў дзеянні [[ГКЧП]]. У верасні [[1993]] года
У лістападзе [[1993]] года была
Сярод найбольш вядомых твораў пісьменніка — «Дрэва ў цэнтры Кабула» ([[1982]]), «У востравах паляўнічы» ([[1984]]), «Малюнкі баталіста» ([[1989]]), «Апошні салдат імперыі» ([[1993]]), «Чачэнскі блюз» ([[1998]]), «Чырвона-карычневы» ([[1999]]), «Пан Гексаген» ([[2001]]), «Афрыканіст» ([[2002]]), «Крэйсерава саната» ([[2004]]), «Палітолаг» ([[2005]]) і іншыя.
Радок 17:
Мае жонку, двух сыноў і дачку.
== Літаратура ==
* {{Крыніцы/БелЭн|13}}
== Спасылкі ==
{{commonscat|Alexander Prokhanov}}
Радок 30 ⟶ 32:
[[Катэгорыя:Пісьменнікі СССР]]
[[Катэгорыя:Журналісты Расіі]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў Тбілісі]]
[[Катэгорыя:Лаўрэаты прэміі Ленінскага камсамола]]
|