Зязюля звычайная: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
У міфалогіі
Радок 23:
| eol = 913266
}}
[[File:10-2014-02-25-m.jpg|thumb|250px|Паштовая марка Беларусі «Птушка года 2014»]]
'''Звычайная зязюля'''<ref name=pr>Напісанне '''Зязюля звычайная''' ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т. 7. Мн., 1998, С. 124</ref> (''Cuculus canorus'') — [[птушка]] сямейства зязюлевых. Грамадская арганізацыя «Ахова птушак Бацькаўшчыны» (АПБ) выбрала птушкай 2014.
 
Радок 32 ⟶ 31:
[[Арэал]] разарваны. Да яго належыць Палеарктыка (акрамя крайняй поўначы) і Афрыка (акрамя вялікіх пустынь).
 
[[File:10-2014-02-25-m.jpg|thumb|250pxleft|Паштовая марка Беларусі «Птушка года 2014»]]
Насяляе не вельмі вялікія лісцевыя, мяшаныя цi хваёвыя лясы (апошнія — на вільготных тэрыторыях); жыве ў вялікіх дрэвастоях на разрэджаных участках, таксама характэрныя біятопы — невялікія групы дрэў сярод палёў і лугоў, паркі, сады, агароды, адкрытыя тэрыторыі з адзінкавымі дрэвамі або групамі кустоў, уключаючы пасевы розных тыпаў, вільготныя тэрыторыі з трыснягом, балоты, прыморскія дзюны. Пазбягае скальных гор, густых лясоў, акіянскіх астравоў, шчыльнай гарадской забудовы. У Азербайджане даходзіць да 1800 м над у.м., у Альпах — да 2400 м, у Грузіі і Арменіі — да 2500 м.<ref>http://www.ptushki.org/guide/bird/177.html#sthash.SqeCMujQ.dpuf</ref>
 
Радок 40:
 
Зязюлі ядуць вусеняў, пакрытых валаскамі, якіх іншыя птушкі не чапаюць. Так адбываецца з-за таго, што валаскі упіваюцца ў асаблівае пакрыццё сценак страўніка птушкі, а потым гэта пакрыццё выводзіцца са страўніка разам з валаскамі.<ref>[http://www.ptushki.org/info/press/item/11256.html#sthash.hUnZIPm3.dpuf ptushki.org]</ref>
 
== У міфалогіі ==
Зязюля — адна з найбольш міфалагізаваных птушак у традыцыйнай культуры беларусаў, з ярка выяўленай жаночай сімволікай, звязанай з сумам, самотай, горам, разлукай, адзінотай, смерцю, светам памерлых. Матыў ператварэння жанчыны ў зязюлю асабліва шырока выкарыстоўваецца ў баладах, дзе метамрфоз адбываецца па волі саміх жанчын, апаленых моцнымі перажываннямі — жалем, роспаччу, рэўнасцю. Адным з самых распаўсюджаных з'яўляецца сюжат пра пакрыўджаную маці, якой дзеці не падалі вады, калі яна захварэла; тады маці ператварылася ў птушку і адляцела з роднага дому.
 
{{зноскі}}