Людвіг Бехштайн: Розніца паміж версіямі

'''Людвіг Бехштайн''' ({{lang-de|Ludwig Bechstein}}; {{ДН|24|11|1801}}, [[Веймар]], [[Германія]] — {{ДС|14|5|1860}}, {{МС|Майнінген||}}) — нямецкі пісьменнік і складальнік зборнікаў народных казак.

 

Быў пазашлюбным сынам Іаганы Караліны Даратэі Бехштайн і французскага эмігранта Луі Дзюпантро. У 1810 яго ўсынавіў дзядзька, Іаган Матэус Бехштайн. У 1821 годзе Людвіг скончыў гімназію, у 1829 вывучаў філасофію, гісторыю і літаратуру ў [[Лейпцыг]]у, у 1830 — у [[Мюнхен]]е. У 1833 робіцца герцагскім бібліятэкарам у Майнінгене, з 1833 — дырэктар герцагскай бібліятэкі, у 1840 атрымлівае чын прыдворнага радцы, з 1848 кіраўнік грамадскага хенебергскага архіва.

 

Людвіг Бехштайн пісаў паэтычныя (лірычныя і патрыятычныя) творы, гістарычныя навелы і раманы, аднак славу яму прынеслі складзеныя ім зборнікі нямецкіх народных казак: "Цюрынгскія народныя казкі" (''Thüringische Volksmärchen'', 1823), "Нямецкая кніга казак" (''Deutsches Märchenbuch'', 1940), "Кніга нямецкіх сагаў" (''Deutsches Sagenbuch'', 1853) і інш.