|
'''Віктар Войтанка''' (на эміграцыі '''Віктар Васілеўскі'''; крыпт. '''В.В.В.'''; псеўд. '''Амсьціслаў Гарыгляд''') ({{ДН|6|11|1912}}, фальв. [[Мачульня]], [[Навагрудскі павет]] — {{ДС|25|4|1972}}, {{МС|Самерсэт|ў Самерсэце, Нью-Джэрсі|Самерсэт, Нью-Джэрсі}}, [[штат Нью-Джэрсі]], [[ЗША]]) — беларускі [[грамадскі дзеяч]], лекар, святар. Сын [[Сцяпан Войтанка|Сцяпана Войтанкі]] і Філамены з Рахавецкіх<ref name="Беларус. № 182">Беларус. — 1972. — № 182. — Чырвень. — С. 3.</ref>.
Пачатковую адукацыю атрымаў у Салезіянскай школе [[Вёска Дварэц, Дзятлаўскі раён|мяст. Дварэц]] і 4-ы класы ў [[Горад Навагрудак|НавагрудкеНавагрудку]]. медыцынскі факультэт [[Віленскі ўніверсітэт|Віленскага ўніверсітэта імя С. Баторыя]], быў членам [[Беларускі студэнцкі саюз|Беларускага студэнцкага саюза]]. Падчас [[Нямецкая акупацыя Беларусі 1941-1944|нямецкай акупацыі]] заснавальнік і першы дырэктар медыцынскай школы ў Баранавічах<ref>Сенька, М. Быў і застаюся прыхільнікам БЦР / Міхась Сенька // Адзінец, А. Паваенная эміграцыя: скрыжаваньні лёсаў: Зборнік успамінаў / Аляксандр Адзінец; [каментары А. Гардзіенкі]. — Мн.: Медисонт, 2007. — 703 с., [14] л. іл. — С. 357. — (Бібліятэка Бацькаўшчыны; Кн. 11). — ISBN 978-985-6530-47-3.; Шчэцька, В. Гартаючы старонкі біяграфіі / Васіль Шчэцька // Адзінец, А. Паваенная эміграцыя... эміграцыя… — С. 440.</ref>. Быў бурмістрам Баранавічаў. Удзельнік Беларускага царкоўнага сабора. З [[1943]] — акруговы лекар у [[Слонім]]е, у [[1944]] — доктар-інспектар [[Беларуская краёвая абарона|Беларускай краёвай абароны]]. У [[1944]]—[[1945]] супрацоўнік Галоўнага кіраўніцтва вайсковых спраў БЦР. Заснаваў Беларускае бюро ў [[Брытанская зона акупацыі Германіі|брытанскай зоне акупацыі Германіі]]. У [[1945]]—[[1949]] жыў у паўднёвазаходняй Германіі ([[Бадэн-Вюртэмберг]], [[Французская зона акупацыі Германіі|французская зона акупацыі]]). Удзельнік з'езду беларускіх святароў і грамадскіх дзеячаў, прыхільнікаў [[Рада БНР|Рады БНР]] ([[5 чэрвеня]] [[1948]]), на якім была адноўлена [[БАПЦ|Беларуская аўтакефальная праваслаўная царква (БАПЦ)]].
Пасля вайны жыў у [[ЗША]]. У [[1968]], пасля смерці бацькі, стаў святаром БАПЦ. Служыў у парафіі Царквы Жыровіцкай Божай Маці ў [[Гайленд-Парк, Нью-Джэрсі|Гайленд-Парку]], заснаваную ягоным бацькам. Займаўся перакладам літургічных тэкстаў на [[Беларуская мова|беларускую мову]]. Адзін з заснавальнікаў Саюза беларускіх журналістаў на чужыне і перыядычнага выдання «Летапіс беларускай эміграцыі».
== Працы ==
=== Кнігі, брашуры ===
* Pravasłaŭje a hramadavieda. Narys pohladaŭ na ŭdzieł Pravasłaŭnaj Carkvy ŭ raźviazańni hramadzkich spraŭ. — [Niamieččyna], 1950. — 6 s.
* Razbudova biaz zołata. — Čužyna, 1950. — 27 s.
* Воды Беларусі. Гаспадарчы нарыс магчымасьцяў асваеньня водных багацьцяў Беларусі / Гарыгляд. — [Нью Ёрк], 1953. — 178 с.
* Разбудова бяз золата: Нарыс скарбовых магчымасьцяў разбудовы Беларусі на аснове навейшае грошаведы. — [Нямеччына], 1950. — 27 с. — (Бібліятэка Беларускіх Гаспадарнікаў на Чужыне).
* Сялянства і земляробства Беларусі / Гарыгляд. — [Нью Ёрк], 1953. — 93 с.
=== Артыкулы ===
* Дваццаць гадоў БАПЦ. 1948—1968 // Беларус. — 1968. — № 134. — Чэрвень. — С.
* Канстанцыя. На ўгодкі аднаўленьня Беларускай Аўтакефальнай Праваслаўнай Царквы // Беларус. — 1967. — № 122. — Чэрвень. — С.
{{зноскі}}
== Літаратура ==
* В. П. Айцец Др. В. Войтанка (На 10-ыя ўгодкі сьмерці) // Беларус. — 1982. — № 303—304. — Лістапад. — С. 7.
* Падзяка [Сям'я сьв. памяці Віктара Войтанкі] // Беларус. — 1972. — № 183. — Ліпень. — С. 6.
* Парахвіянін. Паховіны змагара // Беларус. — 1972. — № 181. — Травень. — С. 3.
* Станкевіч, С. Памяці Чалавека й Беларуса // Беларус. — 1977. — № 241. — Травень. — С. 4.
{{DEFAULTSORT:Войтанка Віктар}}
| 