Павел Палікарпавіч Ганчароў: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
новы |
дапаўненне |
||
Радок 26:
{{пішу}}
{{Цёзкі2|Ганчароў}}
'''Павел Палікарпавіч Ганчароў''' ({{ДН|||1900}}, в. [[Аграгарадок Цяцерын|Цяцерына]] {{МН|Круглянскага раёна|ў Круглянскім раёне|Круглянскі раён}} [[Магілёўская вобласць|Магілёўскай вобласці]]
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў 1900 годзе. У 1919
Пасля тэрміновай службы закончыў {{нп3|Ваенна-медыцынская акадэмія імя С. М. Кірава|Ваенна-медыцынскую акадэмію|ru|Военно-медицинская академия имени С. М. Кирова}}. Працаваў урачом палка, праз год стаў
З 1934 года выкладчык, начальнік кафедры, намеснік начальніка акадэміі па навуковай і навучальнай рабоце Ваенна-медыцынскай акадэміі імя Кірава. У 1941 годзе начальнік кафедры {{нп3|Самарскі ваенна-медыцынскі інстытут|Куйбышаўскай Ваенна-медыцынскай акадэміі|ru|Самарский военно-медицинский институт}}. Доктар медыцынскіх навук з 1942 года, [[генерал-палкоўнік]] медыцынскай службы з 1943 года, прафесар з 1947 года. З 1953 па 1968 гады
== Навуковая дзейнасць ==
Радок 42:
Прапанаваў і ўпершыню выкарыстаў пры вывучэнні {{нп3|Тампанада сэрца|тампанады сэрца|ru|Тампонада сердца}} новы метад рэгістрацыі яго работы.
Унёс значны ўклад у рашэнне шэрагу навуковых праблем. Многія яго работы маюць не толькі тэарэтычнае, а і практычнае значэнне. П.
Арганізаваў дзейнасць медыкабіялагічнай лабараторыі па вывучэнню радыяцыйных паражэнняў, займаўся даследваннямі па радыяцыйных паражэннях, агульнай паталогіі, прамянёвай хваробе, лячэбна-прафілактычных мерапрыемствах пры ёй. Аўтар навуковых прац па медыцыне, буйны ваенны патолаг. Ініцыятар стварэння і галоўны рэдактар працы «Развіццё навукі ў Ваенна-медыцынскай акадэміі за 50 гадоў Савецкай улады». Прадстаўляў савецкую медыцынскую навуку на міжнародных канферэнцыях.
Радок 51:
{{зноскі}}
== Літаратура ==
* Ганчароў Павел Палікарпавіч//БелСЭ.-Мн., 1971.-Т. 3.-С. 341—342.
* Ганчароў Павел Палікарпавіч//Памяць: Гіст.-дак. хроніка Круглянскага р-на.-Мн., 1996.-С. 502.
* Дарашэнка Н. Застаецца назаўсёды//Сельскае жыццё.-1991.-23 кастрычніка.
[[Катэгорыя:Постаці расійскай медыцыны]]
|