Германская імперыя: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 115:
Пасля перамогі над напалеонаўскай Францыяй дзяржаў антынапалеонаўскай кааліцыі ([[Вялікабрытанія]], [[Прусія]], [[Расійская імперыя|Расія]] і [[Аўстрыйская імперыя|Аўстрыя]]), нямецкія князі аднак, не мелі, ніякай цікавасці да стварэння цэнтральнай улады, якая магла б абмяжоўваць іх уладу. Таму на [[Венскі кангрэс|Венскім Кангрэсе]] [[1815|1815 года]] быў заснаван толькі [[Германскі саюз]], які вельмі слаба аб'яднаў тыя тэрыторыі, што ўваходзілі да 1806 года ў склад [[Свяшчэнная Рымская імперыя|Свяшчэннай Рымскай імперыі Германскай нацыі]]. На Венскім Кангрэсе пачалася новая эпоха, якая атрымала ў нямецкай гісторыяграфіі назву ''[[Vormärz]]'' (даслоўна -''фарміраванне''). Эпоха характарызавалася палітыкай [[Рэстаўрацыя|Рэстаўрацыі]]: палітыкай аб'яднання дзяржаў у саюзы. Гэта ўсё адбывалася ў рамках так званага [[Свяшчэнны саюз|Свяшчэннага саюза]], у які ўваходзілі [[Аўстрыйская імперыя|Аўстрыя]], [[Прусія]] і [[Расійская імперыя|Расія]], краіны-ўдзельніцы якога павінны былі правесці рэстаўрацыю ўнутры сябе, для таго, каб была створана такая міждзяржаўная абстаноўка ў Европе, якая была да [[Вялікая французская рэвалюцыя|Французскай рэвалюцыі]] 1789 года.
 
[[Выява:Maerz1848 berlin.jpg|thumb|220px|left|СакавіцкаяДэманстрацыі рэвалюцыяна вуліцах Берліна, 18 сакавіка 1848 года, нападчас вуліцахСакавіцкай Берлінарэвалюцыі (малюнак невядомага мастака).]]
Нацыянальныя і буржуазна-дэмакратычныя рухі стаялі насуперак палітыке рэстаўрацыі. Яны прывялі да шматлікіх хваляванняў на тэрыторыі большай частцы [[Цэнтральная Еўропа|Цэнтральнай Еўропы]]. У выніку гэтых хваляванняў адбылася і [[Нямецкая рэвалюцыя 1848-1849 гадоў|сакавіцкая рэвалюцыя 1848 года]] ў германскіх дзяржавах. Члены толькі што адбыўшайся германскай рэвалюцыі, дэмакратычна абралі парламент і Нацыянальны сход у Франкфурце, які прапанаваў шляхам прыняцця [[Паўльскірхская Канстытуцыя|Паўльскірхскай Канстытуцыі]] выбраць прускага караля [[Фрыдрых Вільгельм IV|Фрыдрыха Вільгельма IV]] нямецкім імператарам. Нягледзячы на гэта, спроба аб'яднаць большасць германскіх дзяржаў на канстытуцыйнай аснове не ўдалася.