Мікалай Аляксеевіч Астроўскі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
др зноска
Радок 28:
Увосень [[1927]] года пачынае пісаць аўтабіяграфічны раман «Аповесць пра „катоўцаў“», але праз паўгода рукапіс быў страчаны пры перасылцы.
 
Пасля няўдалага лячэння ў санаторыі Астроўскі вырашыў пасяліцца ў [[Горад Сочы|Сочы]]. У лісце да знаёмай старой камуністкі ў лістападзе [[1928]] ён апісаў сваю «палітычную арганізацыйную лінію»: «Я з галавой сышоў у класавую барацьбу тут. Вакол нас тут рэшткі белых і буржуазіі. Наша домакіраўніцтва было ў руках ворага — сына папа…» . Нягледзячы на пратэсты большасці жыхароў, Астроўскі праз мясцовых камуністаў дамогся таго, каб «сына папа» прыбралі. «У доме застаўся толькі адзін вораг, буржуйскі недагрызак, мой сусед… Потым пайшла барацьба за наступны дом… Ён пасля „бою“ таксама намі заваяваны… Тут барацьба класавая — за выбіванне чужых і ворагаў з асабнякоў…»<ref name=volkov>С. В. Волков [http://pravoslavnyi.ru/knijnaya_polka_redakcii/volkov_chernaya_kniga_imen.htm «Чёрная книга имён, которым не место на карте России»]</ref>.
 
З канца [[1930]] года ён з дапамогай вынайдзенага ім трафарэта пачынае пісаць раман «[[Як гартавалася сталь, раман|Як гартавалася сталь]]». Дасланы ў часопіс «[[Маладая гвардыя]]» рукапіс атрымаў разгромную рэцэнзію: «выведзеныя тыпы нерэальныя». Аднак Астроўскі дамогся другаснага рэцэнзавання рукапісу. Пасля гэтага рукапіс рэдагавалі намеснік галоўнага рэдактара «Маладой гвардыі» Марк Коласаў і адказны рэдактар ​​Ганна Караваева. Астроўскі прызнаваў вялікі ўдзел Караваева ў працы з тэкстам рамана; таксама ён адзначаў ўдзел Аляксандра Серафімавіча, які «аддаваў мне цэлыя дні свайго адпачынку»<ref>[http://stampsportal.ru/topic-philately/literature/1772-ostrovsky-1974-9 «Россия и Мир» Информационный Центр филателистов — Рожденный бурей (Н. А. Островский)]</ref>. У {{нп3|Расійскі дзяржаўны архіў літаратуры і мастацтва|ЦДАЛІ|ru|Российский государственный архив литературы и искусства}} ёсць фотакопіі рукапісу рамана, якія зафіксавалі почыркі 19 чалавек. Афіцыйна лічыцца, што Астроўскі дыктаваў тэкст кнігі «добраахвотным сакратарам». У карысць гэтага пункту гледжання сведчыць тое, што Мікалай Астроўскі ў сваіх лістах падрабязна распавядае аб сваёй працы над раманам, існуюць ўспаміны сучаснікаў — сведкаў працы пісьменніка над кнігай. Тэксталагічны даследаванні пацвярджаюць аўтарства Астроўскага.