Анарха-камунізм: Розніца паміж версіямі

'''Анарха-камунізм''' або анарха-'''анархістычны камунізм''' (ці ''свабодны, Лібэртарнылібэртарны камунізм'') (ад [[Грэчаская мова|грэч]]. ''Αναρχία'' - безуладдзя; [[Лацінская мова|лац]]. ''Commūnis'' - агульны) - адзін з кірункаў вучэнневучэння аб савецкай улады (камунізму)[[Камунізм|камунізме]] і прааб грамадскаеграмадскам самакіраваннесамакіраванні (анархізму[[Анархізм|анархізме]]), якое абгрунтоўвае ідэю анархіі ((г.зн. бязвольнага грамадства, у якім адсутнічаюць іерархія і прымус), заснаванага на узаемадапамогіўзаемадапамоге і салідарнасці ўсіх людзей), або па словах Ф. Билаша, начштаба арміі Нестара Махно, вядомага ўкраінскага анарха-камуніста пачатку XX ст., які спасылаецца на пункт гледжання тагачасных скраў шкарпэтках анарха-камуністаў: «самакіравання і безуладдзя ў сэнсе адсутнасці праслойкі паразітаў ва ўладзе».

Галоўным тэарэтыкам, падаўшы ідэі анархістычнага камунізму, і народнага самакіравання стройную, скончаную форму лічыцца [[Пётр Аляксеевіч Крапоткін]] (1842-1921), які пры гэтым зусім не быў першым анархістаманарха-камуністам. [2]<ref>https://avtonom.org/old/lib/theory/nettlau/history.html</ref> Няма сумневу, што на распрацоўку вучэнні паўплывалі сямейныя традыцыі і вольны казачы дух і казак сераду, да якой ад нараджэння належаў князь, нашчадак славутага казацкага атамана Івана Сулімы, які калісьці са сваім атрадам разбурыў дашчэнту крэпасць Кодак.

Вучнем і прадаўжальнікам яго справы, які спрыяў ўвасабленню ідэй анархістычнага камунізму ў жыццё, стаў [[Нестар Іванавіч Махно]], Украинорускойукраінскі казацкі ваенны і палітычны дзеяч, сусветна вядомы атаман адной з украінскіх сялянскіх армій у вайне за ўсталяванне савецкай улады ў Украіне, у 1917-23 гг., які не толькі вывучаў працы Крапоткіна, але якога ў яго барацьбе за народную свабоду і савецкую ўладу прызнаў і блаславіў сам Крапоткін, падчас іх сустрэчы ў 1917-18 гг. ў Маскве. Варта адзначыць, што Нестар Махно падтрымліваў Пятра Аляксеевіча і яго сям'ю ў апошнія гады яго жыцця, да сваёй эміграцыі.

Многія прыхільнікі анархістычнага камунізму называлі сябе камуністамі і ўнеслі значны ўклад ва ўстанаўленне савецкай улады, улады народа ў форме ўлады саветаў у Украіне, барацьбу за народную волю. Напр. , яшчэ 28 ліпеня 1908 ўкраінскі казак, анархічны камуніст Пракоп Семенюта, які змагаўся супраць царскага рэжыму ў апошнім слове перад пакараннем смерцю сказаў: «змагаўся супраць прыгнятальнікаў, супраць цара і яго Холуево, за свабоду і камунізм».