Спектр: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 10:
У [[1822 год]] у [[Фур'е, Жан Батыст Жазеф | Фур'е]], які займаўся тэорыяй распаўсюджвання цяпла ў цвёрдым целе, апублікаваў працу «Аналітычная тэорыя цяпла», якая згуляла значную ролю ў наступнай гісторыі матэматыкі. У гэтай працы ён апісаў метад падзелу зменных ([[пераўтварэнне Фур'е]]), заснаваны на паданні функцый трыганаметрычнымі радамі ([[Шэраг Фур'е | шэрагі Фур'е]]). Фур'е таксама зрабіў спробу давесці магчымасць раскладання ў трыганаметрычныя шэраг любой адвольнай функцыі, і, хоць яго спроба апынулася няўдала, яна, фактычна, стала асновай сучаснай [[Лічбавая апрацоўка сігналаў | лічбавай апрацоўкі сігналаў]].
 
Аптычныя спектры, напрыклад, ньютоновской, колькасна апісваюцца функцыяй залежнасці інтэнсіўнасці выпраменьвання ад яго даўжыні хвалі <math> f (\lambda lambda) </ math> або, што эквівалентна, ад частоты <math> f (\omega omega) </ math>, то ёсць функцыя <math> f (\omega omega) </ math> зададзена на частотнай вобласці (frequency domain). Частотнае разлажэнне ў гэтым выпадку выконваецца аналізатарам спектраскопа - прызмай або [[дыфракцыйнай рашоткі | дыфракцыйнай кратамі]].
 
У выпадку акустыкі або аналагавых электрычных сігналаў сітуацыя іншая: вынікам вымярэння з'яўляецца функцыя залежнасці інтэнсіўнасці ад часу <math> j (\ tau) </ math>, то ёсць гэтая функцыя зададзена на часовай вобласці (time domain). Але, як вядома, гукавы сігнал з'яўляецца суперпазіцыі [[гук]] овых ваганняў розных [[Частата | частот]], гэта значыць такой сігнал можна ўявіць і ў выглядзе «класічнага» спектру, апісванага <math> f (\ omega) </ math>.