Жыды (верш): Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 7:
З 1916 па 1918 год Янка Купала не напісаў ніводнага твора. Але, мабыць, падзеі на Радзіме заахвоцілі яго да стварэння у 1919 годзе серыі артыкулаў. У артыкуле «За цэласнасць Айчыны» (газета «Беларусь») ён пісаў: «Беларусь вуснамі Ўсебеларускага з’езду 1917 года і Рады Рэспублікі абвясціла сябе незалежнай дзяржавай і як такая выступае на міжнароднай арэне. І як на такую глядзіць на яе ўвесь свет. Беларуская дэлегацыя ў Парыжы выразна ўспрымаецца як дэлегацыя Беларускай Народнай Рэспублікі. ... І толькі ідэя Беларускага дзяржавы, у якім беларускі народ быў бы гаспадаром, здольная моцна звязаць абедзве рэлігійныя групы ― католікаў і праваслаўных, так як і адным, і другім дзяржаўная незалежнасць Айчыны дае больш свабоды і шчасця».
У артыкуле «Незалежная дзяржава і яго народы» (лістапад 1919) Купала пісаў: «У нашым краі шмат жыве палякаў, рускіх, габрэяў, татараў ... Лепшыя з гэтых людзей даўно ўжо прыйшлі да пераканання, што вольны беларус у сваёй незалежнай дзяржаве будзе да іх ставіцца куды
Варшаўская газета, іранічна ставячыся да творчасці Купалы, пісала, што ніякіх [[Беларуская мова|беларускай мовы]] і літаратуры няма, а Янка Купала проста выдумаў нейкую адзінкавую літаратурную мову, што «Купала, як і іншыя інтэлігенты, пераапранаецца ў пастуховую скуру»<ref>{{артыкул|аўтар=Каяла У. І.|загаловак= Нацыянальная ідэя ў баечнай творчасці Янкі Купалы|спасылка=http://www.elib.grsu.by/katalog/177243-408847.pdf|выданне= Слова класічнае вышыні. Зборнік навуковых прац. Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт|месца=Гродна|выдавецтва=ЮрСаПрынт|год=2012|старонкі=117}}</ref>.
| |||