Літасферная пліта: Розніца паміж версіямі

У сучасную эпоху літасфера падзелена на 7 галоўных (паўночна-амерыканская, [[Паўднёва-Амерыканская пліта|паўднёва-амерыканская]], [[еўраазіяцкая пліта|еўраазіяцкая]], афрыканская, [[аўстралійская пліта|аўстралійская]], антарктычная і [[Ціхаакіянская пліта|ціхаакіянская]]) і некалькі больш дробных пліт. Граніцы пліт з'яўляюцца зонамі максімальнай тэктанічнай, сейсмічнай і вулканічнай актыўнасці. Паводле тэорыі тэктонікі пліт літасферныя пліты рухаюцца па [[астэнасфера|астэнасферы]] са скорасцю да дзесяткаў сантыметраў за год. Вертыкальныя рухі (са скорасцю ад 1 см да некалькіх дзесяткаў сантыметраў за год) адбываюцца па сістэме субвертыкальных глыбітых разломаў, якія разбіваюць літасферныя пліты на блокі памерамі ад дзясяткаў да соцень кіламетраў. Блокі знаходзяцца ў стане, блізкім да [[bзастазія|ізастатычнай]] раўнавагі. Структуру і рухі літасферных пліт і блокаў вывучаюць геадынаміка, геафізіка, [[тэктоніка]].