Люцыян Жалігоўскі: Розніца паміж версіямі

З 1885 служыў у расійскай арміі, удзельнік [[руска-японская вайна 1904-05|руска-японскай вайны 1904-05]], камандзір палка ў [[Першая сусветная вайна|Першую сусветную вайну]]. З ліпеня [[1917]] у 1-м польскім корпусе генерала [[Доўбар-Мусіцкі|Доўбар-Мусіцкага]]. З лютага [[1918]] камандзір 1-й стралковай дывізіі, якая вяла баявыя дзеянні супраць бальшавікоў у раёне [[горад Рагачоў|Рагачова]]. З 1918 камандзір польскай стралковай дывізіі (т. зв. дывізіі Жалігоўскага), якая пасля баёў з Чырвонай Арміяй на Кубані перайшла праз Адэсу на Заходнюю Украіну і ўлілася ў [[1919]] ў Войска Польскае, дзе атрымала найменне 10-й дывіўіідывізіі пяхоты. З верасня 1919 камандзір польскай аператыўнай групы, якая наступала ў раёне [[Мінск]]а, камандзір 1-й літоўска-беларускай дывізіі. 8 кастрычніка [[1920]] узняў бунт супраць перадачы [[Вільня|Вільні]] і Віленскага Краю [[Літва|Літве]] і заняў Вільню. 12 кастрычніка абвясціў аб стварэнні [[Сярэдняя Літва|Сярэдняй Літвы]].

У 1925-26 быў міністрам вайсковых спраў Польшчы. У 1926-27 інспектар арміі. З 1927 па 1939 з'яўляўся дэпутатам польскага сейма. У [[1939]] эміграваў у [[Вялікабрытанія|Вялікабрытанію]]. У 1942-44 член НацыянвльнайНацыянальнай рады пры эмігранцкім польскім урадзе.