Краснаярск: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
выдаленне паўтору
Радок 68:
 
== Гісторыя ==
Перад прыходам рускіх ваяроў тэрыторыя сучаснага Краснаярска ўваходзіла ў [[Язерскае княства]] [[енісейскія кыргызыкіргізы|енісейскіх кыргызаўкіргізаў]]. Гара [[Кум-Цігей]], верагодна, была святым месцам [[качынцы|качынцаў]]. Улетку [[1927]] года экспедыцыяй музея Прыенісейскага края выявіла на [[Каравульная гара|Каравульнай гары]], дзе цяпер размяшчаецца Капліца Параскевы Пятніцы, багатае пахаванне [[XIII стагоддзе|XIII]]—[[XIV стагоддзе|XIV стагоддзяў]]. Багацце прадметаў, выяўленых у магільніку можа сведчыць аб тым, што на гары былі пахаваныя члены шляхетнага княжацкага роду, якія, верагодна, і кіравалі гэтай тэрыторыяй.
 
Мясцовасць, на якой пасля быў пабудаваны Краснаярск<ref>[https://archive.is/20120714213809/otpusk.mirtesen.ru/blog/43092530850/Vyisotnyiy-Krasnoyarsk?page=2 Высотный Красноярск]. Непутевые заметки</ref>, стала вядомай рускім яшчэ ў [[1608]] годзе. У гэтым годзе казакі з Кецкага астрогу, пад правадырствам енісейска-асцяцкіх князькоў Урнука і Намака, адправіліся ўверх па [[Енісей|Енісеі]], з намерам знайсці «новую зямельку», а затым далучыць іх да валадарстваў маскоўскага цара. Плывучы ўверх па Енісеі, казакі сустрэлі зямлю, якою валодаў арынскі князёк Цюлькоў, і назвалі яе «Цюлькінскай зямелькай». Гэта назва затрымалася да пабудовы [[Краснаярскі астрог|Краснаярскага астрога]] і сыходу [[арынцы|арынцаў]]. Арынцы, якія падтрымліваліся не толькі качынцамі, але і енісейскай кыргызамі, доўгі час не згаджаліся плаціць [[ясак]] рускім і прымалі ўсе меры да выдалення апошніх з занятага імі месца. З гэтай мэтай яны амаль бесперапынна турбавалі іх набегамі, якія, да рэшце рэшт, сталі настолькі небяспечнымі, што казакі вырашылі звярнуцца да [[Енісейск]]ага ваяводы з просьбай аб дапамозе і абароне.