Удар: Розніца паміж версіямі

# У кропцы кантакту адбываюцца [[Пругкая дэфармацыя|пругкія дэфармацыі]]. [[Кінетычная энергія|Кінэтычная энергія]] якія рухаюцца тэл імгненна і цалкам пераходзіць у [[энергію дэфармацыі]].

Абсалютна пругкі ўдар можа выконвацца зусім дакладна пры сутыкненні [[Элементарная часціца|элементарных часціц]] нізкіх энергій. Гэта следства прынцыпаў [[Квантавая механіка|квантавай механікі]], якая забараняе адвольныя змены энергіі сістэмы. Калі энергія  часціц, якія сутыкаюцца, недастаткова для ўзбуджэння іх ўнутраных [[ступеняў свабоды]], то механічная энергія сістэмы не змяняецца. Змяненне механічнай энергіі можа таксама быць забаронена нейкімі законамі захавання (моманту імпульсу, цотнасці і т . п.). Трэба, аднак, улічваць, што пры сутыкненні можа змяняцца склад сістэмы. Найпросты прыклад — выпраменьванне кванта святла. Таксама можа адбывацца распад або зліццё часціц, а ў пэўных умовах — нараджэнне новых часціц. У замкнёнай сістэме пры гэтым выконваюцца ўсе законы захавання, аднак пры вылічэннях трэба ўлічваць змяненне сістэмы.

Як і пры любым ўдары, пры гэтым выконваюцца [[Закон аб захаванні імпульсу|закон захавання імпульсу]] і [[закон захавання моманту імпульсу]], але не выконваецца [[Закон захавання энергіі|закон захавання механічнай энергіі]]. Частка кінэтычнай энергіі тэл, якія сутыкаюцца, ў выніку неупругих дэфармацый пераходзіць у цеплавую. У выпадку абсалютна няпругкіх ўдару механічная энергія памяншаецца на максімальна магчымую велічыню, не супярэчную закону захавання імпульсу. Дадзенае сцвярджэнне можна прыняць за вызначэнне абсалютна няпругкіх ўдару ў тэрмінах энергіі. Пры дапамозе [[тэарэмы Кенинга]] лёгка паказаць, што ў гэтым выпадку цела працягваюць рух як адзінае цэлае, паколькі ў сістэме адліку, звязанай з цэнтрам мас, целы прыходзяць у пакой, і адпаведная кампанента кінэтычнай энергіі становіцца роўнай нулю, тады як кампанента кінэтычнай энергіі, якая апісвае рух сукупнай масы ўсёй сістэмы павінна застацца нязменнай з прычыны закона захавання імпульсу.

Пры рэальным ўдары макраскапічных тэл адбываецца [[дэфармацыя]] тэл, якія сутыкаюцца, і распаўсюджванне па ім пругкіх хвалі, якія перадаюць ўзаемадзеянне ад межаў, якія сутыкаюцца, па ўсім целе. Хай сутыкаюцца аднолькавыя целы. Калі ''c'' — [[Скорасць гуку|хуткасць гуку]] ў целе, ''L'' — характэрны памер кожнага цела, тады час ўдару будзе парадку <math />. Множнік 2 адпавядае распаўсюджванню [[Хваля|хвалі]] ў прамым і зваротным кірунку. Адпаведна, сістэму тэл, якія сутыкаюцца, можна лічыць замкнёнай, калі імпульс знешніх сіл за час ''t'' малы ў параўнанні з імпульсамі тэл. Акрамя таго, сам час ''t'' павінен быць досыць малым, у адваротным выпадку становіцца праблематычна ацаніць страты энергіі на дэфармацыі за час ўдару (частка энергіі заўсёды расходуецца на ўнутранае трэнне), а само апісанне тэл, якія сутыкаюцца, становіцца няпоўным з-за істотнага ўкладу ўнутраных [[ступеняў свабоды]]. Неабходна, каб усе дэфармацыі пры ўдары былі істотна менш, чым памеры тэл.

* [[Рассейванне часціц]]

* [[Узаемадзеянне многіх тэл]]