Ягайла: Розніца паміж версіямі

Калі вайна аднавілася ў чэрвені 1410 года, Ягайла прасунуўся ў глыб Тэўтонскіх тэрыторый на чале<ref name="БС"/> арміі з складзенай прыкладна з 20 тысяч конных шляхціцаў, 15 тысяч узброеных людзей простага паходжання, і 2 тысяч прафесійных вершнікаў, якіх у асноўным нанялі ў Чэхіі. Пасля перасячэння Віслы цераз {{нп3|Пантонны мост пад Чэрвінскам|пантонны мост|pl|Most łyżwowy pod Czerwińskiem}} у {{нп3|Горад Чэрвінск-над-Віслай|Чэрвінску|be-x-old|Чэрвінск над Віслай}}, яго войскі сустрэліся з арміяй [[Вітаўт Кейстутавіч|Вітаўта]], якая налічвала 11 тысяч лёгкіх кавалерыстаў, сярод якіх былі ліцвіны, жамойты і [[Беларускія татары|татары]]<ref name="Stone 2001 16">{{harvnb|Stone|2001|p=16}}</ref>. Войска Тэўтонскага ордэна налічвалася каля 18 тысяч кавалерыі, у асноўным немцаў, і 5 тысяч пяхоты. 15 ліпеня бакі сышліся ў [[Грунвальдская бітва|Грунвальдскай бітве]], адной з самых буйных і жорсткіх бітваў Сярэднявечча<ref name="bojtár7">{{harvnb|Bojtár|2000|p=182}}; {{harvnb|Turnbull|2003|p=7}}</ref>. Ягайла ўзначальваў усе саюзныя войскі (90 харугваў, каля 32 тысяч чалавек), якія атрымалі настолькі ўпэўненую перамогу, што войска Тэўтонскага ордэна было практычна знішчана, а большасць яго ключавых камандзіраў загінула ў баі, у тым ліку вялікі магістр [[Ульрых фон Юнгінген]] і [[Вялікія маршалы Тэўтонскага ордэна|вялікі маршал]] {{нп3|Фрыдрых фон Валенрод|ФрыдрыхаФрыдрых фон WallenrodeВаленрод|de|Friedrich von Wallenrode}}. Страты забітымі склалі тысячы ваяроў з абодвух бакоў<ref name="Stone 2001 16"/>.