Ежы Іваноўскі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др fix homoglyphs: convert Cyrillic characters in [І]S[В]N to Latin
Радок 84:
У [[1909]] Ю. Іваноўскі выехаў у [[Кітай]], у [[1918]] вярнуўся на радзіму. Займаў адказныя пасады ў польскім урадзе. У 1918-19 міністр прамысловасці і гандлю ва ўрадзе Ю. Марачэўскага і міністр працы і грамадскага забеспячэння ва ўрадзе I. Падэрэўскага. 3 кастрычніка [[1920]] да студзеня [[1921]] дарэктар дэпартамента замежных спраў у Часовай урадавай камісіі [[Сярэдняя Літва|Сярэдняй Літвы]]. Да 1930 дзейнічаў у Таварыстве польскіх механікаў. У 1930-35 — сенатар Польшчы.
 
У 1930 годзе ўспадкаваў палову [[Галавічполе|Галавічполя]] (другая палова належала Вадэйкам). Пасля Юры (Ежы) Іваноўскі пабудаваў новы дом на месцы згарэлага строга драўлянага, а спраектаваў яго беларускі архітэктар [[Лявон Вітан-Дубейкаўскі]] (гэтую пабудову цяпер называюць [[Сядзібна-паркавы комплекс Вадэйкаў (Галавічполе)|«домам Вадэйкаў»]])<ref>[https://nn.by/?c=ar&i=207851 nn.by]</ref>. Адначасова з пабудовай дома Ежы Іваноўскі пасадзіў новы сад на 10 га.
Напачатку Другой сусветнай вайны Юры (Ежы) Іваноўскі служыў падпалкоўнікам Заходняга Войска Польскага. Не пазней 11.9.1939 пакінуў Варшаву, накіраваўся ў Румынію, адтуль — у Францыю і Вялікабрытанію, дзе падзяліў лёс новай польскай эміграцыі. Пасля вайны — дзеяч эміграцыі ў Вялікабрытаніі, старшыня Лігі незалежнасці Польшчы (1950-55).
 
Напачатку Другой сусветнай вайны Юры (Ежы) Іваноўскі служыў падпалкоўнікам Заходняга Войска Польскага. Не пазней 11.9.1939 пакінуў Варшаву, накіраваўся ў [[Румынія|Румынію]], адтуль — у [[Францыя|Францыю]] і [[Вялікабрытанія|Вялікабрытанію]], дзе падзяліў лёс новай польскай эміграцыі. Пасля вайны — дзеяч эміграцыі ў Вялікабрытаніі, старшыня Лігі незалежнасці Польшчы (1950-55).
 
{{зноскі}}