Тэрмадынаміка: Розніца паміж версіямі

== Гісторыя ==

 

 

Тэрмадынаміка ўзнікла як эмпірычная навука аб асноўных спосабах пераўтварэнні ўнутранай энергіі тэл для здзяйснення [[Механічная праца|механічнай працы]]. Першыя паравыя машыны з'явіліся ў другой палове 18 стагоддзя і адзначылі наступ прамысловай рэвалюцыі. Навукоўцы і інжынеры сталі шукаць спосабы павялічыць іх эфектыўнасць, і у 1824 годзе Садзі Карно у складанні «Аб рухаючай сіле агню і пра машыны, здольных развіваць гэтую сілу» усталяваў максімальны [[каэфіцыент карыснага дзеяння]] цеплавых машын. Прынята лічыць, што тэрмадынаміка як навука вядзе свой пачатак з гэтай працы, якая доўгі час заставалася невядомай сучаснікам. Аднак прысвечаная пытанням [[Цеплаправоднасць|цеплаправоднасці]] класічная праца [[Фур'е]] "Аналітычная тэорыя цяпла» выйшла ва ўжо ў 1822 годзе і апярэдзіла не толькі з'яўленне нераўнаважнай тэрмадынамікі, але і працу [[Карно]].

У 40-х гадах 19 стагоддзя [[Майер]] і Джоўль колькасна вызначылі сувязь паміж механічнай працай і цеплынёй і сфармулявалі [[універсальны закон захавання]] і ператварэння энергіі. У 50-я гады [[Клаузиус]] і [[Кельвін]] сістэматызавалі назапашаныя да таго часу веды і ўвялі паняцці энтрапіі і абсалютнай тэмпературы.

 

 

 

== Заўвагі ==

[[Катэгорыя:Тэрмадынаміка]]

[[Катэгорыя:Балістыка]]