Максім Багдановіч: Розніца паміж версіямі

Па шырыні і разнастайнасці творчага дыяпазону дзейнасць Максіма Багдановіча ў галіне беларускага мастацкага перакладу з'яўляецца беспрэцэдэнтнай<ref name = "kazyra">[[Леанід Казыра]]. [http://maksimbogdanovich.ru/articles/30.htm Перакладчыцкая спадчына Максіма Багдановіча]</ref>. Пераклаў на беларускую мову вершы [[Поль Мары Верлен|Поля Верлена]], [[Эміль Верхарн|Эміля Верхарна]], [[Генрых Гейнэ|Генрыха Гейнэ]], [[Аляксандр Сяргеевіч Пушкін|Аляксандра Пушкіна]], [[Авідзій|Авідзія]], [[Гарацый|Гарацыя]] і іншых замежных паэтаў, на рускую — творы [[Янка Купала|Янкі Купалы]], [[Тарас Рыгоравіч Шаўчэнка|Тараса Шаўчэнкі]], [[Іван Якаўлевіч Франко|Івана Франко]]. Максім Багдановіч быў першым сярод беларускіх пісьменнікаў, хто так востра і глыбока актуалізаваў мэтазгоднасць і патрэбу далучэння беларускай літаратуры да сусветнай, галоўным чынам еўрапейскай літаратуры<ref name = "kazyra"/>. На фарміраванне метаду перакладчыцкай практыкі Максіма Багдановіча зрабілі ўплыў набыткі ў галіне мастацкага перакладу, пакінутыя А. Пушкіным, {{{нп3|Міхаіл Ларыёнавіч Міхайлаў|М. Міхайлавым|ru|Михайлов, Михаил Ларионович}}}, М. Горкім, І. Франко, {{{нп3|Уладзімір Іванавіч Самійленка|У. Самійленкам|ru|Самийленко, Владимир Иванович}}}Франком, а таксама [[Францішак Багушэвіч|Ф. Багушэвічам]], [[Вінцэнт Дунін-Марцінкевіч|В. Дуніным-Марцінкевічам]]<ref name = "kazyra"/>.

У сваім праграмным крытычным артыкуле «Забыты шлях», напісаным у 1915 годзе Максім Багдановіч абгрунтоваеабгрунтоўвае актуальнасць беларускага мастацкага перакладу для новай беларускай літаратуры:

Творчы перакладчыцкі метад Максіма Багдановіча абумоўліваецца ўстаноўкайўстаноўкаю на дасягненне адэкватнай перадачы зместу і формы арыгінала. Паэт не прымаў і ніколі не выкарыстоўваў у практычнай дзейнасці падрадкоўны, літаральны пераклад верша<ref name = "kazyra"/>. Сваю пазіцыю да літаральнага перакладу Максім Багдановіч выказваў у рэцэнзіі на рускі пераклад зборніка вершаў {{нп3|Тэафіль Гацье|Тэафіля Гацье|ru|Готье, Теофиль}} «Эмалі і камеі», зроблены [[Мікалай Сцяпанавіч Гумілёў|Мікалаем Гумілёвым]]: