Нікодам Мусніцкі: Розніца паміж версіямі

'''Нікодам Мусніцкі''' (таксама Нікодым Мусніцкі, {{lang-pl|Nikodem Muśnicki}}; [[16 лютага]] [[1765]], Упітэ, [[Жамойць]], [[Літва]] – [[16 студзеня]] [[1805]], [[Полацк]]) – паэт, драматург, гісторык і педагог.

Уступіў у [[Езуіты|Таварыства Ісуса]] [[25 ліпеня]] [[1781]] г. Вучыўся ў [[Аршанскі езуіцкі калегіум|Аршанскім]] і [[Полацкі езуіцкі калегіум|Полацкім езуіцкіх калегіумах]]. Выкладаў рыторыку і паэзію (1787-1788) у Мсціслаўлі[[Мсціслаў|Мсціславе]]. У 1792-1793 гг. – прафесар рыторыкі ў Полацку. Прэфект школ (1793-1794) у [[Орша|Оршы]]; рэгент канвікта, а потым прафесар філасофіі ў [[Касцёл Святога Іосіфа і калегіум езуітаў (Віцебск)|Віцебскім езуіцкім калегіуме]] (1795-1800) [[15 жніўня]] [[1798]] г. даў манаскія абяцанні. З [[1800]] па [[1805]] гг. – прафесар тэалогіі, права і гісторыі ў Полацкім езуіцкім калегіуме.

Памёр 16 студзеня 1805 г. у Полацку.

Аўтар шэрагу драматычных твораў, у т.л. дыдактычных камедый "Дзівак" (''"Dziwak"'', 1800) і "Падазронасць" (''"Podejrzliwość"'' 1802), класіцыстычнай трагедыі "Тэатральныя забаўкі" (''"Zabawki teatralne"'', у 2-х тт., 1803)), і паэтычных зборнікаў (''"Poetyckie zabawki"'', 1803 і ''"Drobniejsze poetyckie zabawki"'', 1804). Найбольшую вядомасць атрымаў праз [https://books.google.by/books?id=2sM9AAAAYAAJ&printsec=frontcover&source=gbs_ge_summary_r&cad=0#v=onepage&q&f=false гераічную паэму ў дзесяці песнях "Палтава"] (Полацк, 1803), у якой услаўляецца перамога рускіх войскаў [[Пётр I (імператар расійскі)|Пятра І]] над шведамі. Твор выклікаў у 1817-1818 гг. вострую ідэйную палеміку на старонках перыядычнага друку [[Беларусь у складзе Расійскай імперыі|Беларусі]] і Літвы. Займаўся вывучэннем гісторыі беларускіх езутаў.