Амерыканская зона акупацыі Германіі: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
→‎Перадгісторыя: арфаграфія, стыль
→‎Дэнацыфікацыя: арфаграфія, стыль
Радок 38:
== Палітыка ЗША ў зоне акупацыі ==
=== Дэнацыфікацыя ===
Акупацыя тэрыторыі Германіі мела не толькі палітычныя, эканамічныя і ваенныя мэты. Быў узяты курс на духоўнае адраджэнне нямецкага народа. У пачатковы пасляваенны перыяд нешматлікія немцы ўспрымалі сітуацыю, якая склалася як «вызваленне». Многія людзі бачылі ў паразе ў вайне, у крушэнні дзяржаўнага апарату, які на працягу немалога часу кантраляваўшагакантраляваў многія аспекты жыцця грамадзян, у велізарных чалавечых стратах нацыянальную катастрофу. У многіх сем’ях аплаквалі загінулых сваякоў. Асабістае гора перашкаджала немцам цвярозаадэкватна глядзець на злачынствы ранейшаганацысцкага рэжыму і ўсвядоміць віну. Частка людзей працягвала верыць у веліч ўжо [[Адольф Гітлер|памерлага фюрэрафюрара]] і ідэі [[нацызм|нацыянал-сацыялізму]]<ref>''Ю.В. Галактионов.'' Духовная жизнь и культура послевоенной Германии (1945-1949 гг.) : Материалы международной научно-практической конференции. —С. 109.</ref>.
 
З моманту заняткізаняцця ў [[1944]] годугода амерыканскімі войскамі першых населеных пунктаў да вясны [[1946]] года палітыку дэнацыфікацыядэнацыфікацыі ажыццяўлялі ваенныя падраздзяленні, якія дзейнічалі на падставе некалькіх дырэктыў, якія не ўтрымлівалі дакладнага плана дзеянняў і не давалі выразнага вызначэння крытэрыяў людзей, так ці інакш звязаных з нацысцкім рэжымам<ref>''Е. А. Жаронкина.'' Денацификация в американской оккупационной зоне Германии: этапы, проблемы и итоги. — Известия Алтайского государственного университета, 2008. — С. 63.</ref>.
 
Уведзены ў дзеянне нямецкімі органамі самакіравання [[5 сакавіка]] 1946 года закон № 104№104 «Аб вызваленні ад нацыянал-сацыялізму і мілітарызму» абавязваў кожнага немца, якi дасягнуў 18 гадоў, запоўніць спецыяльную анкету з 133 пытанняў. ДадзеныДадзеныя апытаннеапытання пераследваўдавалі мэтаінфармацыю атрыманняпра інфармацыікожнага аб кожным немцы длянемца, вызначэннявызначалі ступеніступень яго вінаватасці і дачынення да нацызму. Усяго анкетаванне ў амерыканскай зоне прайшло 13 мільёнаў чалавек. Таксама было створана 545 трыбуналаў, якія вызначаюцьвызначалі уў адпаведнасці з віной меру пакарання. З-за таго, што трыбуналы не спраўляліся з-за вялікай колькасціколькасцю абвінавачаных, ваенная адміністрацыя аб’явіла амністыю для асоб, народжаных пасля [[1 студзеня]] [[1919]] года, непрацаздольных і малазабяспечаных асоб<ref name="Денацификация">''Е. А. Жаронкина.'' Денацификация в американской оккупационной зоне Германии: этапы, проблемы и итоги. — Известия Алтайского государственного университета, 2008. — С. 65.</ref>.
 
У выніку, з 13 мільёнаў зарэгістраваных толькі 613 тысяч чалавек былі прызнаны ў той ці іншай ступені вінаватымі ў датычнасці да злачынстваў нацызму і адпаведна віне пакараныя. Галоўнымі злачынцамі былобылі прызнанапрызнаны больш за 1600 чалавек<ref name="Денацификация"/>.
 
Сур’ёзным крокам у змене грамадскага жыцця стаў закон № 8№8 амерыканскай ваеннай адміністрацыі, які ўступіў у сілу [[26 верасня]] [[1945]] годугода і складаў усабеўтрымліваў меры па денацыфiкацыi эканомікі. Паводле зместу закона, любая дзейнасць членаў нацысцкай партыі ці яе даччыных арганізацый у якіх-небудзь камерцыйных прадпрыемствах, акрамя як на пасады звычайнага работніка, забаранялася<ref>''Е. А. Жаронкина.'' Денацификация в американской оккупационной зоне Германии: этапы, проблемы и итоги. — Известия Алтайского государственного университета, 2008. — С. 64.</ref>.
 
=== Кiраванне ===