Балканскі тэатр ваенных дзеянняў Першай сусветнай вайны: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др вікіфікацыя
др вікіфікацыя
Радок 414:
У сакавіку на [[горы Баба|горным масіве Баба]] французскія дывізіі [[Бітва за Чырвоную сцяну|атакавалі]] пазіцыі 6-й балгарскай дывізіі. У ходзе артылерыйскай падрыхтоўкі было выпушчана больш за 200 000 снарадаў, аднак балгарскія салдаты і афіцэры, схаваўшыся ў бункерах не панеслi страт пры абстрэле. Пасля гэтага завязаліся разлютаваныя [[бой у гарах|баі ў горных умовах]]. Нягледзячы на люты супраціў балгарскіх падраздзяленняў, французам атрымалася захапіць пік Чырвоная сцяна.
 
Аднак балгарскае камандаванне прыняло рашэнне адбіць пік у праціўніка. Дзякуючы вялікім намаганням балгарам атрымалася ўручную ўцягнуць і ўсталяваць шэсць артылерыйскіх гармат на суседняй вышыні, адкуль былі добра бачныя і даступныя для абстрэлу французскія пазіцыі. [[18 мая]] пачаўся артылерыйскі абстрэл французскіх пазіцый на піку. [[Артылерыя]] балгараў пачала абстрэл французскіх пазіцый на піку, [[Сухапутныя войскі Балгарыі|балгарская пяхота]] была ўзброена новымі нямецкімі [[агнямёты|агнямётамі]]. Пасля двухгадзіннай [[артпадрыхтоўка|артпадрыхтоўкі]] балгарскія войскі пачалі штурм піка, з дапамогай гранат і агнямётаў душачы любы супраціў. Было забіта больш за 5 000 французаў, а 2 афіцэра і 259 салдат французскай арміі патрапілі ў балгарскі [[Ваеннапалонныя Першай сусветнай вайны|палон]]. Пасля гэтага на дадзеным участку фронту наступіла зацішша, а войскі Антанты не рабілі спробаў вярнуць сабе пік.
 
Неспрыяльная сітуацыя на розных участках фронту і дрэннае надвор’е вымусілі камандаванне Антанты [[23 мая]] спыніць аперацыі на Салоніцкім фронце. За час баёў страты саюзнікаў склалі да 20&nbsp;000 чалавек забітымі, параненымі і прапаўшымі без вестак (11&nbsp;000 французаў, 6100 брытанцаў і 900 сербаў) <ref name = "Корсун 82"> {{Кніга:Корсун М.Г.:Балканскі фронт ПСВ|82|1}} </ref>. Недахоп артылерыі ў войсках Антанты быў адной з галоўных прычын няўдач гэтых аперацый <ref name = "Пісараў 204"/>. [[8 мая]] пачалося наступленне французскіх часцей, аднак недахоп артылерыі і контратакі балгарскіх войскаў вымусілі камандаванне Антанты спыніць наступ. Наступленне сербскіх войскаў у раёне ракі [[Црна-Рака|Чэрны]] таксама было спынена.
Радок 484:
{{Асноўны артыкул|Бітва пры Добра Поле}}
 
[[14 верасня]] [[1918]] года раніцай пачалася магутная [[Артпадрыхтоўка|артылерыйская падрыхтоўка]], аднак, нягледзячы на магутны агонь, знішчыць інжынерныя абарончыя збудаванні балгараў не ўдалося. Пасля таго як артылерыя выпусціла вялікую колькасць снарадаў па балгарскіх пазіцыях, у наступленне перайшлі саюзныя войскі <ref name = "Корсун 89"/>. Раніцай [[15 верасня]] дзве французскія і адна сербская дывізіі атакавалі пазіцыі 2-й і 3-й балгарскіх дывізій на вышынях Ветранік і Дабраполле. Да вечара гэтага ж дня пасля жорсткіх баёў, фронт балгарскай арміі быў прарваны на ўчастку 15 км. Балгарскія войскі страцілі да 3&nbsp;000 палоннымі і 50 гармат. Пасля гэтага для развіцця поспеху ў бой былі ўведзеныя пяць сербскіх дывізій. Затым паміж балгарскімі і сербскімі войскамі завязаліся разлютаваныя баі за шэраг вышынь, якія ўдалося захапіць сербскай арміі <ref name = "Корсун 100"> {{Кніга:Корсун М.Г.:Балканскі фронт ПСВ|100|1}}</ref>.
 
Французска-грэцкія войскі захапілі пазіцыі балгараў каля масіва [[горны масіў Дзэна|Дзэна]]. Пасля гэтых першапачатковых поспехаў сербскім войскам удалося адкінуць балгараў за рэкі Вардар і Струма. У выніку гэтага шлях у даліну Вардара саюзным войскам быў адкрыты. Французскія часткі, якія дзейнічалі супраць частак 11-й нямецкай арміі, таксама мелі поспех. Толькі ў раёне возера [[Дойранскае возера|Дойран]] балгарскія войскі пад камандаваннем генерала [[Уладзімір Мінчаў Вазаў|Вазава]] [[Бітва пры Дойране, 1918|ўстойліва абараняліся]] <ref group = "заўв.">У балгарскай гістарыяграфіі першую, другую і трэцюю бітвы пры Дойране называюць '''[[:bg:Дойранска епопея|Дойранскай эпапеяй]]''', паколькі ўсе спробы саюзных войскаў прарваць абарону балгараў на гэтым участку разбіваліся аб гераічную стойкасць балгарскіх салдат і афіцэраў . Камандуючы балгарскай арміяй у Дойрана генерал Вазаў стаў у Балгарыі нацыянальным героем. </Ref>. Аднак да [[18 верасня]] разрыў фронту балгарскіх войскаў дасягнуў шырыні 25 км і глыбіні 15 км. Гэта дало магчымасць саюзнаму камандаванню арганізаваць пераслед адыходзячых балгарскіх войскаў авіяцыяй і кавалерыяй. Саюзныя войскі выйшлі ў даліну Вардара і Струмы. У наступленні актыўна ўдзельнічалі авіяцыя і кавалерыя саюзных войскаў <ref name = "Корсун 89"/>.