Аналітычная філасофія: Розніца паміж версіямі

** Прынцып грэбавання абагульненымі філасофскімі сістэмамі на карысць больш абмежаваных запытаў, заяўленых строга,<ref>Scott Soames, ''Philosophical Analysis in the Twentieth Century'' Vol. 1 (Princeton UP, 2003), p. xv</ref> або звычайнай мовай.<ref>Глядзіце працы Д.Э. Мура й Аўгусціна Блажэннага.</ref>

 

 

"Сучасны аналітычны эмпірызм <...> адрозніваецца ад таго ж у Лока, Берклі, і Юма сваім інкарпарыраваннем матэматыцы і свамі развіццём моцных лагічных тэхнік. Ён, такім чынам, можа ў разгляданні асобных праблемаў дасягнуць пэўных адказаў, якія больш маюць рысы навукі, чым філасофіі. Ён мае перавагу, у параўнанні з філасофіямі будаўнікоў сістэм, сутнасць якой ў ягонай здольнасці вырашаць свае праблемы па адной за раз, замест таго каб вынайсці адным махам тэорыю-блок ўсяго Сусвету. Ягоная метады, такім чынам, паходзяць на тыя ж навуковыя." <ref>B. Russell, ''A History of Western Philosophy''(Simon & Schuster, 1945), p. 834.</ref>

 

У [[Вялікабрытанія|Злучаным Каралеўстве]], [[Злучаныя Штаты Амерыкі|Злучаных Штатах]], [[Канада|Канадзе]], [[Аўстралія|Аўстраліі]], [[Новая Зеландыя|Новай Зеландыі]] і [[Скандынавія|Скандынавіі]] большасць універсітэцкіх факультэтаў філасофіі сёння ідэнтыфікуюць сябе як "аналітычныя" факультэты.<ref>John Searle (2003), ''Contemporary Philosophy in the United States'' in N. Bunnin and E. P. Tsui-James (eds.), ''The Blackwell Companion to Philosophy'', 2nd ed., (Blackwell, 2003), p. 1.</ref> Аналітычная філасофія часта разумеецца ў адрозненне ад іншых філасофскіх традыцый, у першую чаргу [[Кантынентальная філасофія|кантынентальных філасофій]], такіх як [[экзістэнцыялізм]] і [[фенаменалогія]], а таксама [[Фама Аквінскі|Тамізм]] і [[марксізм]].<ref>A. C. Grayling (ed.), ''Philosophy 2: Further through the Subject'' (Oxford University Press, 1998), p. 2</ref><ref>L.J. Cohen, ''The Dialogue of Reason: An Analysis of Analytical Philosophy'' (Oxford University Press, 1986), p. 5</ref>