Джордж Браўн: Розніца паміж версіямі

Пасля выгнання езуітаў з [[Расійская імперыя|Расійскай імперыі]] (1820) пэўны час знаходзіўся ў [[Ферара|Ферары]], а потым вярнуўся ва [[Усходняя Еўропа|Ўсходнюю Еўропу]] - на [[Галічына|Галічыну]]. Выкладаў філасофію [[ЦярнопальЦярнопальскі езуіцкі калегіум|Цярнопальскім езуіцкім калегіуме]] (1822-1824), тэалогію ў Старай Весі (1824-1826) і Тынцы (1826-1828). У 1828 г. у [[Перамышль|Перамышлі]] высвечаны на ксяндза. Прафесар гуманістыкі ў Цярнопалі (1828-1830 і 1832-1833), царкоўнай гісторыі ў Тынцы (1830-1831), філасофіі Цярнопалі (1833-1835). З 1838 па 1843 гг. - рэктар Цярнопальскага езуіцкага калегіума, потым прэфект штудый і прафесар багаслоўя ў Новым Сончы (1843-1844), прэфект гімназіі і ўсеагульнай гісторыі ў Цярнопалі (1844-1846). У 1846-1848 гг. - прэфект штудый, а потым - рэктар калегіума і шляхецкага канвікта, а таксама прафесар ўсеагульнай гісторыі ў [[Львоў|Львове]].

Пад час нядоўгай ліквідацыі Таварыства Ісуса ў [[Аўстрыйская імперыя|Аўстрыйскай імперыі]] (1848-1852) Браўн заставаўся у Львове, працуючы над бібліяграфіяй езуітаў [[Польшча|Польшчы]], [[Літва|Літвы]] і [[Беларусь у складзе Расійскай імперыі|Беларусі]]. У [[1853]] г. браў удзел у XXII Генеральнай кангрэгацыі Таварыства Ісуса ў [[Рым|Рыме]], дзе меў магчымасць знайсці новыя матэрыялы да сваіх гістарычных даследаванняў. У 1854-1866 гг. - правінцыял Галіцкай правінцыі Таварыста Ісуса, а потым - настаяцель у Львове (1866-1870), пракуратарапракуратар правінцыі і прэфект бібліятэкі ў [[Кракаў|Кракаве]] (1871-1879).