Францішак Караў: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 21:
}}
{{Цёзкі2|Караў}}
'''Францішак Ка́раў''' , (Францішак-Ксаверый Караў, {{ДН|10|12|1731}}, цяпер [[Аршанскі раён]], [[Віцебская вобласць]], [[Беларусь]] — {{ДС|30|7|1802}}) — беларускі [[архітэктар]], прадстаўнік архітэктуры [[барока]]; [[педагог]]. Прафесар архітэктуры<ref name="БЭ">Караў Францішак. {{крыніцы/БЭ|8}}</ref>. [[Генеральны вікарый
== Біяграфія ==
Радок 28:
З [[1779]] года - віцэрэктар, а з [[1782]] года - рэктар [[Аршанскі езуіцкі калегіум|Аршанскага езуіцкага калегіума]] і адначасова правінцыял Беларусі<ref name="БЭ" />. З [[1785]] года - асістэнт генеральнага вікарыя [[Габрыэль Лянкевіч|Габрыэля Лянкевіча]]. [[1 кастрычніка]] [[1785]] г. быў старшынёй камісіі (увайшлі таксама Геранім Віхерт, [[Міхал Бароўскі]] і [[Габрыэль Грубер]]), абранай ІІ Генеральнай кангрэгацыяй Таварыства Ісуса, для правядзення школьнай рэформы ў калегіумах езуітаў. За год быў распрацаваны “План вучэбных заняткаў” (''Ratio Studiorum''), у выніку чаго у гэтых адукацыйных установах быў пашыраны об’ём выкладання дакладных навук і сучасных моў<ref>Załęski, S. Jezuici w Polsce porozbiorowej 1773–1905. Cz. 1 : 1773–1820 / S. Załęski – Kraków : W.L. Anczyc i sp, 1907. – s. 208-209.</ref>.
У 1786-1799 гг. - рэктар Полацкага калегіума<ref>Giżycki, J.M. Materyały do dziejów Akademii Połockiej i szkół odniej zależnych / J.M. Giżycki. – Kraków : Druk. W. Anczyca i spółki, 1905. – s. 133.</ref>. Пасля скону ў лістападзе [[1798]] г. Габрыэля Лянкевіча з дазволу [[Павел I (імператар расійскі)|імператара Паўла І]] Ф.Караў склікаў ІІІ Генеральную кангрэгацыю Таварыства Ісуса (праходзіла з [[27 студзеня]] па [[4 лютага]] [[1799]] г.), якая адзінагалосна абрала яго генеральным вікарыем<ref>Блинова, Т.Б. Иезуиты в Беларуси. Роль иезуитов в организации образования и просвещения / Т.Б. Блинова. – Гродно : ГрГУ, 2002. – С. 136.</ref>. Пасля зацявярджэння езуіцкага ордэна ў Расіі папам [[Пій VII (Папа Рымскі)|Піям VII]] у сакавіку [[1801]] года Караў стаў
Кіраваў будаўніцтвам [[Полацкі езуіцкі касцёл|езуіцкага касцёла]] ў [[Полацк]]у<ref name="БЭ" />. У [[1763]]–[[1764]] гг. удзельнічаў у манументальна-дэкаратыўным аздабленні [[Касцёл Найсвяцейшай Дзевы Марыі, Мінск|касцёла езуітаў]] у [[Мінск]]у<ref>[http://media.catholic.by/nv/n15/art11.htm Тамара Габрусь. Наша «езуіцкае» барока]</ref>.
| |||