Станіслаў Пятровіч: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Sniezhanj (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Sniezhanj (размовы | уклад)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 25:
}}
 
'''Станіслаў Пятровіч''' ({{lang-pl|Stanisław Piotrowicz}}, {{lang-la|Stanislaus Piotrowicz}}; [[14 лістапада]] [[1780]], [[Латвія]] – [[26 лістапада]] [[1826]], [[Тухаў (гміна)|Тухаў]], [[Малая Польшча]]) – дзеяч каталіцкага касцёла і [[Езуіты|Ордэна езуітаў]], доктар тэалогіі, прафесар [[Полацкая езуіцкая акадэмія|Полацкай езуіцкай акадэміі]].
 
[[30 верасня]] [[1795]] г. уступіў у [[Таварыства Ісуса]] і да [[1797]] г. праходзіў выпрабаванні у Полацкімполацкім [[Навіцыят|навіцыяце]]. Потым вывучаў рыторыку ў [[Аршанскі езуіцкі калегіум|ВоршыОршы]] (1797-1798) і філасофію і нямецкую мову ў [[Полацкі езуіцкі калегіум|Полацку]] (1798-1800). З [[1800]] па [[1801]] гг. – выкладчык нямецкай мовы і рэгент канвікта ў [[КасцёлВіцебскі Святога Іосіфа іезуіцкі калегіум езуітаў (Віцебск)|Віцебску]].
 
У 1801 г. вяртаеццавярнуўся ў [[Полацк]], дзе спачатку вывучаевывучаў матэматыку (1801-1802), а затымпотым выкладаевыкладаў паэтыку (1802-1803) і рыторыку (1803-1804). Пасля сканчэння курса тэалогіі ў [[Полацкі езуіцкі калегіум|Полацкім езуіцкім калегіуме]] (1804-1808) шмат гадоў займаезаймаў пасаду прафесара філасофіі і матэматыкі ў Віцебску (1808-1809) і Полацку (1809-1816). Выкладаючы фізіку ў Полацкай езуіцкай акадэміі, браў чынны ўдзел у папаўненні калекцый музея. [[2 лютага]] [[1814]] г. даў манаскія абяцанні.
 
З [[1816]] па [[1817]] гг. – прафесар нямецкай мовы і рэгент канвікта ў Віцебску. Апошнія гады на Беларусі займае пасады прафесара дагматычнай філасофіі (1817-1818) і прафесара маральнай тэалогіі і Свяшчэннага Пісання (1818-1820) ў [[Полацкая езуіцкая акадэмія|Полацкай езуіцкай акадэміі]]<ref>[http://www.sjweb.info/arsi/documents/Russia_all_pre1829.pdf Catalogs SJ 1774-1829. Russiae.]</ref>. Публікаваўся ў [[Полацкі штомесячнік|«Полацкім штомесячніку»]]<ref>Załęski, S. Jezuici w Polsce. T. 5, Jezuici w Polsce porozbiorowej 1820-1905. Cz. 2. – Kraków: W.L. Anczyc i sp, 1906. – s. 1184, 1194.</ref>.