Эдыкт: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
Старажытны Рым дапаўненне |
||
Радок 1:
'''Эдыкт''' ({{lang-la|edictum}} «аб’ява» ад ''edicere'' «аб’яўляць») — распараджэнне найвышэйшай улады ў [[Сярэднявечча]] і [[Новы час]].
==Старажытны Рым ==
Тэрмін "эдыкт" паўстаў у [[рымскае права|рымскім праве]].
У [[Рэспубліка (Старажытны Рым)|Рымскай Рэспубліцы]] эдыктам называлася пісьмовае або вуснае распараджэнне (уладнае заяву) [[магістрат]]а пры уступленні ў пасаду. Эдыкт утрымліваў праграму дзейнасці магістрата і меў абавязковую сілу на працягу тэрміну яго паўнамоцтваў. Эдыкты выдавалі і [[эдыл]]ы, але асаблівае значэнне мелі эдыкты [[прэтар]]аў. Фактычна асноўныя прававыя палажэнні [[прэтарскі эдыкт|прэтарскага эдыкта]] перапісваліся з года ў год і, такім чынам, набывалі общенормативный характар ([[пастаянны эдыкт]]).
У перыяд [[прынцыпат]]а і [[дамінат]]а эдыкт стаў відам імператарскага закона. Ва [[II стагоддзе|II стагоддзі н. э.]] Рымскі юрыст Салвэй Юльян склаў канчатковы тэкст прэтарскага эдыкта ("[[вечны эдыкт]]") па ўказанні [[Адрыян]]а.
* [[Эдыкт Каракалы]]
* [[Міланскі эдыкт]]
* [[Фесаланікійскі эдыкт]]
== Літаратура ==
| |||