Эфект Зеемана: Розніца паміж версіямі

Усе атамы, якія маюць адзін выпраменьвальны электрон, а таксама нейтральныя атамы першай групы перыядычнай сістэмы ў слабым [[Магнітнае поле|магнітным полі]] даюць складаны эфект Зеемана. У выпадку простага эфекту, як вядома, атрымліваецца тры лініі пры назіранні ў кірунку, перпендыкулярным да поля, і дзве - пры назіранні ўздоўж поля. Велічыня зрушэння пры гэтым выяўляецца формулай [[Хендрык Антон Лорэнц|Лорэнца]] <ref>{{кніга|аўтар=Шпольский Э. В.|загаловак=Основы квантовой механики и строение электронной оболочки атома|адказны=сост. Шпольский Э. В|месца=Москва "Наука"|выдавецтва=Главная редакция физико-математической литературы|год=1984|старонкі=304|старонак=434|тыраж=21&nbsp;500}}</ref>.

 

 

Вопыт паказаў, што такое расшчапленне даюць толькі лініі, якія не маюць тонкай структуры (так званыя синглеты); для дублетаў і ліній з больш складаным расшчапленнем (трыплет і г.д.) атрымліваецца, як правіла, складаны эфект: агульная колькасць кампанентаў аказваецца вялікай і прытым цотнай, а велічыні расшчаплення не супадаюць з нармальным [[Расшчапленне Лорэнца|лорэнцавым расшчапленнем]].