Валянцін Іванавіч Ермаловіч: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 26:
 
== Біяграфія ==
Да вайны закончыў 9 класаў Дзяржынскай СШ. У [[1944]] годзе мабілізаваны ў [[Чырвоная Армія|Чырвоную армію]], з баямі прайшоў [[Заходняя Беларусь|Заходнюю Беларусь]], [[Польшча|Польшчу]], [[Усходняя Прусія|Усходнюю Прусію]], [[Германія|Германію]]. Чатыры разы быў паранены. У 1944 годзе родныя атрымалі {{нп3нп5|пахавальная|«пахавальную»|ru|Похоронка}} на яго<ref name="nn">[https://nn.by/?c=ar&i=155854 У Магілёве ўвекавечылі памяць беларускага адраджэнца Валянціна Ермаловіча ФОТА]</ref>.
 
У 1946 г. скончыў 10 класаў Дзяржынскай СШ і паступіў вучыцца ў [[Беларускі дзяржаўны тэатральна-мастацкі інстытут]] на акцёрскі факультэт. У 1950—1956 гг. акцёр [[Пінскі абласны драматычны тэатр|Пінскага]], потым [[Магілёўскі абласны драматычны тэатр|Магілёўскага]] абласных драматычных тэатраў. З 1956 г. выкладчык асноў рэжысуры і майстэрства акцёра [[Магілёўскае культурна-асветнае вучылішча|Магілёўскага культурна-асветнага вучылішча]]. З 1978 г. рэжысёр Краснапольскага народнага тэатра Магілёўскай вобласці. Працаваў рэжысёрам многіх тэатральных калектываў.
 
Пры канцы [[1980-я|1980-х]] гадоў старшыняваў у мясцовай філіі асацыяцыі [[Мартыралог Беларусі|«Мартыралог Беларусі»]]. Адшукаў месца пахаваньня закатаванага класіка беларускай літаратуры [[Цішка Гартны|Цішкі Гартнага]]. Казаў пра рэпрэсаваную беларускую мову<ref name="nn"/>.
 
== Памяць ==
[[Файл:Мемарыяльная дошка Валянціну Ермаловічу.jpg|міні|злева|Мемарыяльная дошка Валянціну Ермаловічу ў Магілёве]]
[[4 верасня]] [[2015]] года на [[Дом па вуліцы Першамайскай, 42 (Магілёў)|доме па вуліцы Першмайскай № 42]] у [[Магілёў|Магілёве]], дзе жыў Валянцін Ермаловіч, адкрытая мемарыяльная дошка<ref name="nn"/> (скульптар [[Уладзімір Конанаў]]). На ўрачыстым адкрыцці прысутнічалі намеснік старшыні Магілёўскага гарвыканкама [[Андрэй Кунцэвіч]], гістарык [[Ігар Пушкін]], скульптар Уладзімір Конанаў, родныя і блізкія Валянціна Ермаловіча, прадстаўнікі тэатральных калектываў, грамадскіх аб’яднанняў, творчая інтэлігенцыя, моладзь, жыхары горада Магілёва<ref>[http://www.mogved.by/kultura/6537 Памяць у бронзе і граніце]</ref>.
 
== Узнагароды ==