Бранск: Розніца паміж версіямі

У [[1310]] годзе бранцы не вытрымалі нападу татараў, іх князь Святаслаў быў забіты ў баі, і з тых часоў бранскія князі атрымлівалі дазвол на княжанне ад Арды. Апошні князь бранскі і смаленскі Васіль атрымаў ярлык на княжанне ад мангольскіх ханаў у [[1356]] годзе, але неўзабаве ([[1360-я]] гады<ref>Бранск // {{Крыніцы/ЭВКЛ|1к}} С. 340</ref>) горадагорад былобыў далучанадалучаны вялікім князем [[Альгерд]]ам да [[Вялікае Княства Літоўскае|Вялікага Княства Літоўскага]].

Новы князь [[Дзмітрый Альгердавіч]] паспяхова абараняў Бранск ад спробаў [[Масковія|Масковіі]] падпарадкаваць сабе ўсё Бранскае княства. Між іншым, ён жа істотна дапамог князю Дзмітрыю маскоўскаму ў час [[Кулікоўская бітва|Кулікоўскай бітвы]] ([[1380]]), выступіўшы з уласнай харугвай на яго баку. Па смерці князя Дзмітрыя ([[1399]]) горадагорад перайшлоперайшоў да [[Вітаўт]]а, некаторы час ім кіраваў [[Ягайла]], а пасля [[Свідрыгайла]].

У [[1500]] годзе Бранск захапіла войска [[Іван III|Івана III]] і далучыла горадагорад да [[Маскоўская дзяржава|Маскоўскай дзяржавы]]. Напачатку [[16 стагоддзе|XVI ст.]] пачалася вайна з [[Рэч Паспалітая|Рэччу Паспалітай]], падчас якой Бранск выступаў як апорны пункт маскоўскіх сіл. У разгар вайны крымскі хан [[Мехмед I Гірай]] запатрабаваў ад [[Васіль III|Васіля III]] вярнуць горад Рэчы Паспалітай, аднак Васіль не выканаў патрабаванняў. Шмат гадоў Бранск быў яблыкам разладу паміж Рэччу Паспалітай і Масковіяй. Назва горада прысутнічала амаль у кожным мірным дагаворы.