Моцнае ўзаемадзеянне: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Добавил список литературы |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 13:
У 1950-я гады был адкрыт велізарны лік новых [[Элементарная часціца|элементарных часціц]], большасць з якіх валодалі вельмі малым [[часам жыцця]]. Усе гэтыя часціцы былі моцна узаемадзейнымі: [[сячэнне]] іх рассейвання адзін на адным былі парадку перасекаў ўзаемадзеяння нуклонаў і півонаў, і прыкметна перавышалі перасеку ўзаемадзеяння з электронамі.
Сярод гэтых адронаў былі як [[Мезон|мезоны]]<ref>''Бете Г., Гофман Ф.'' Мезоны и поля. Т. 2. — М.: ИЛ, 1957</ref>, так і [[Барыён|барыёны]]. Яны валодалі рознымі [[Спін|спінамі]] і [[Электрычны зарад|зарадамі]]; у іх размеркаванні па [[Маса|масам]] і ў пераважных [[каналах распаду]] прагледжваліся некаторая рэгулярнасць, аднак адкуль яна бралася - не было вядома.
Па аналогіі з піон-нуклонавым рассейваннем была пабудавана мадэль моцных узаемадзеянняў гэтых адронаў, у якой кожнаму тыпу ўзаемадзеяння, кожнаму тыпу распаду адпавядала некаторая свая канстанта ўзаемадзеяння. Акрамя таго, некаторыя з назіраных залежнасцяў не ўдавалася растлумачыць, і яны проста [[Аксіёма|пастулявалі]] ў выглядзе «правілаў гульні», якім падпарадкоўваюцца адроны ([[правіла Цвейга]], захаванне [[Ізатапічны спін|ізаспина]] і [[G-чётности]], і г.д.). Нягледзячы на тое, што ў цэлым гэта апісанне працавала, яно, безумоўна, было нездавальняюча з пункту гледжання тэорыі: занадта шмат што даводзілася пастуляваць, вялікая колькасць свабодных параметраў ўводзілася зусім адвольна і без усякай структуры.
Радок 27:
У 1970-х гадах аказалася, што многія ўласцівасці рэджыонов можна вывесці і з [[квантавай хромадынамікі]]. Адпаведны падыход у КХД называецца падыходам [[Баліцкага]] - [[Фадзінай]] - [[Кураева]] - [[Липатова]] (БФКЛ).
== Нататкі ==
# ''Бете Г., Гофман Ф.'' Мезоны и поля. Т. 2. — М.: ИЛ, 1957
== Літаратура ==
| |||