Аляксандр Іванавіч Цыркуноў: Розніца паміж версіямі

== БІЯГРАФІЯБіяграфія ==

Нарадзіўся 28 сакавіка 1948  г. у сялянскай шматдзетнай сям’і ў в. [[Лясань]] [[Жлобінскі раён|Жлобінскага раёна]], Гомельскай вобласць, Беларусь. Выхаванец Дзіцячых домоў у в. [[Дзям’янкі]] (Добрушскі р.), в. Пірэвічы (Жлобінскі р.), г.п. Ветка.

Першыя крокі ў мастацтве здзейсніў дзякуючы Сяргею Гаробчанка і Хвёдару Шкляраву. У 1964-1967 1964—1967 гг. навучаўся і працаваў на Пятра-данецкім рудніку Луганскай вобл., Украіна. Разам з гэтым першасную мастацкую адукацыю атрымаў ў Завочным народным універсітэце мастацтваў імя Н. Крупскай, г. Масква.

У 1967-1969 1967—1969 гг. служыў у арміі.

Асновы прафесійных навыкаў атрымаў у студыі Анатоля Бараноўскага. У 1970-19761970—1976 гадах навучаўся ў Беларускім дзяржаўным тэатральна-мастацкім інстытуце (Акадэмія мастацтваў) у мастакоў Хаіма Ліўшыца, Барыса Аракчэева, Мая Данцыга, Пётры Крохалева. Сябар Беларускага саюза мастакоў з 1983  г., сябар творчай суполкі “Пагоня”«Пагоня». У мастацкіх выставах бярэ ўдзел з 1975  г.

У 1979-1982 1979—1982 гг. займаўся педагагічнай дзейнасцю (выкладчык малюнка і жывапісу кафедры архітэктуры Беларускага політэхнічнага інстытута) і ў 1983-1984 1983—1984 гг. (настаўнік малюнка і жывапісу ў сярэдняй школе з мастацка-архітэктурным ухілам №75№ 75 г. МенскаМінска).

== ТВОРЧАСЦЬТворчасць ==

Працуе ў галіне станковага жывапісу пераважна ў жанрах партрэта, тэматычна-гістарычнай карціны, краявіду, рэчавіду. Найбольш значныя творы: “Бабуліна«Бабуліна спадчына”спадчына» (1975), “Веткаўчанін«Веткаўчанін Хведар Шкляраў”Шкляраў» (1976), “Гусляр”«Гусляр» (1980), “Белая«Белая мелодыя”мелодыя» (1982), “Спрадвеку«Спрадвеку ад Нараджэння”Нараджэння» (1983), “Дудары”«Дудары» (1983), “Хрост«Хрост ліцьвінаў”ліцьвінаў» (1987), “Барвяны«Барвяны шчыт. Прысвячэнне Васілю Быкаву”Быкаву» (1990), “Памяці«Памяці Язэпа Драздовіча”Драздовіча» (1990), “Покліч”«Покліч» (1991), “Курапаты«Курапаты, прывід”прывід» (1992), “Рассунуўшы«Рассунуўшы цемру. Прысвячэнне Міколу Ермаловічу”Ермаловічу» (1993), “Ані«Ані канца, ані пачатку”пачатку» (1995), “Плашчаніца«Плашчаніца нацыянальнай ідэі”ідэі» (2000), “Янка«Янка Купала. На куццю.” » (2012), “Містэрыя«Містэрыя плошчы ў Паставах”Паставах» (2014); трытворы: “На«На досвітку”досвітку» (1978), “Лявоніха”«Лявоніха» (1980), “Агмень”«Агмень» (1983), “Свята”«Свята» (1988), “Героям«Героям Монтэ-Касіна”Касіна» (2015).

З 1998  г. акрамя жывапісу займаецца разьбярскай творчасцю. Пачынаючы з 2000  г. ім усталяваны шэраг манументальна-мемарыяльных помнікаў і Знакаў: Крыж усім Святым Беларусі ў в. Чэхі, Мядзельскі р. (2000); намагільны помнік Вандзе Ромар в. Канябічы, Пастаўскі р. (2001); помнік паўстанцу 1848 і 1863 гадоў Фларыяну Даноўскаму з яго выявай у мармуры, в. Канябічы, Пастаўскі р. (2002); Капліца Пашаны ў памяць палеглых змагароў-паўстанцаў за Айчыну ў 1795, 1831, 1863  гг.) в. Страча, Астравецкі р. (2004); Брамная капліца на хрысціянскіх могілках, в. Радута, Пастаўскі р. (2005); памятны знак жаўнерам-суайчыннікам палеглым у 1919  г., м. Лынтупы, Пастаўскі р. (2008); крыж ксяндзу Вінцэнту Гадлеўскаму, урочышча Трасцянец, пераўсталяваны ля касцёла Св. Роха, г. МенскМінск (2009); крыж Вацлаву Ластоўскаму, урочышча Курапаты, г. МенскМінск (2016); памятны знак Міколу Гусоўскаму г. Томск (2017) і іншыя.

Ушанаваны ордэнам “Гонар«Гонар Айчыны”Айчыны» (1993) і чэшскім медалём Масарыка (2005).

== Спасылкі: ==

# Фатыхава Г. А.  Цыркуноў А. І. // Энцыклапедыя літаратуры і мастацтва Беларусі: У 5 тамах – — Том 5: Скамарохі — – “Яшчур”«Яшчур». – — Мн.: Выдавецтва “Беларускае«Беларускае савецкая энцыклапедыя”энцыклапедыя», 1987. – — с. 487-488487—488.

# Беларускі Саюз Мастакоў 1938-19981938—1998: Энцыклапедычны даведнік / Аўтар-склад. Б. А. Крэпак і інш. – — Мн.: ВТАА “Кавалер«Кавалер Паблішэрс”Паблішэрс», 1998. – — с. 584

# Энцыклапедыя гісторыя Беларусі: у 6 тамах – — Том 6 – — Мн.: БелЭн, 1993. – — с. 111

# Гаранская Т. Запаліць агмень, каб памятаць...памятаць… Жывапіс Алеся Цыркунова. // Мастацтва. — - №5№ 5 (май) 2011.–- с. 48-51.

# Творчая суполка Пагоня Беларускага саюза мастакоў. – — Менск; пад рэдакцыяй Зьміцера Санько, 2016. – — с. 182-183182—183.