Вікіпедыя

Кінематограф Беларусі: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
бел
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1:
'''Кінематограф Беларусі''' адлічвае сваю гісторыю ад 17 снежня 1924 года, калі Саўнаркам БССР выдаў пастанову «Пра ўрэгуляванне кінасправы ў БССР». 17 снежня лічыцца прафесійным святам — Днём беларускага кіно<ref>{{cite web| author =Пепеляев В.| date =17 снежня 2019| url = https://www.sb.by/articles/kult-kino.html| title =17 декабря – День белорусского кино |publisher =[[СБ. Беларусь сегодня]]| accessdate = 2020-01-16| lang =ru}}</ref>.
 
== Гісторыя ==
Дэманстрацыя кінафільмаў на [[Беларусь|Беларусі]] пачалася ў канцы 19 стагоддзя, а ў пачатку 20 стагоддзя дзейнічала ўжо 58 [[кінатэатр]]аў.
Дэманстрацыя кінафільмаў на [[Беларусь|Беларусі]] пачалася ў канцы 19 стагоддзя, а ў пачатку 20 стагоддзя дзейнічала ўжо 58 [[кінатэатр]]аў. У [[1928]] годзе створана кінастудыя мастацкіх фільмаў «Савецкая Беларусь» (спачатку ў Ленінградзе, а з [[1939]] — у Мінску). З [[1946]] года пачала дзейнасць кінастудыя «[[Беларусьфільм]]». Даволі плённа беларускае кіно развівалася ў пасляваенны перыяд, асабліва на працягу [[1960-я|1960-х]]—[[1980-я|1980-х]] гадоў. Тады працягвалі працаваць майстры старэйшага пакалення ([[Уладзімір Уладзіміравіч Корш-Саблін|Уладзімір Корш-Саблін]], [[Мікалай Мікалаевіч Фігуроўскі|Мікалай Фігуроўскі]], [[Аляксандр Міхайлавіч Файнцымер|Аляксандр Файнцымер]] і іншыя), з’явіліся маладыя таленавітыя кінарэжысёры (Віктар Тураў, Міхаіл Пташук, [[Вячаслаў Аляксандравіч Нікіфараў|Вячаслаў Нікіфараў]], [[Барыс Міхайлавіч Сцяпанаў|Барыс Сцяпанаў]], [[Валерый Паўлавіч Рыбараў|Валерый Рыбараў]], [[Валерый Давідавіч Рубінчык|Валерый Рубінчык]] і іншыя). У іх атрымалася стварыць мноства арыгінальных, змястоўных кінастужак, прысвечаных [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайне]], гістарычнага мінулага і сучаснага стану грамадства, маральна-этычным праблемам («[[Я родам з дзяцінства]]» Віктара Турава, [[1967]]; «[[Я, Францыск Скарына...|Я, Францыск Скарына]]» Барыса Сцяпанава, [[1970]]; «[[Вянок санетаў (фільм)|Вянок санетаў]]» [[Валерый Давідавіч Рубінчык|Валерыя Рубінчыка]], [[1977]]; «[[Белыя росы]]» [[Ігар Міхайлавіч Дабралюбаў|Ігара Дабралюбава]], 1984; «[[Мяне завуць Арлекіна]]» Валерыя Рыбарава, [[1988]] і іншыя).▼
 
Трэст «Белдзяржкіно» быў створаны ў 1924 годзе, а першыя ігравыя фільмы выйшлі на экран у 1926-м. Яны спачатку здымаліся ў Маскве, а ў 1928 годзе «Белдзяржкіно» атрымала памяшканне ў Ленінградзе, дзе была арганізавана кінастудыя «Савецкая Беларусь» (з [[1939]] — у Мінску). Першыя фільмы здымалі запрошаныя рэжысэры-небеларусы. У выніку з 21-й кінастужкі, створанай з 1926-га па 1930-ы, толькі 10 былі прысвечаныя беларускаму жыццю і гісторыі. Гэта тлумачылася тым, што для ўсесаюзнага «касавага пракату» патрэбны «агульнацыянальныя», зразумелыя ва ўсіх куточках Савецкага Саюзу фільмы<ref>[https://www.svaboda.org/a/30421899.html Як стваралі «савецкага беларуса»] // svaboda.org 7 лютага 2020</ref>.
Першым менавіта нацыянальным стаў фільм «[[Лясная быль]]», створаны рэжысёрам [[Юрый Віктаравіч Тарыч|Юрыям Тарычам]] паводле аповесці беларускага пісьменніка [[Міхась Чарот|Міхася Чарота]] «Свінапас».
Стужка «Лясная быль» здымалася згодна з праграмай [[Беларусізацыя|беларусізацыі]], таму куратарамі стужкі былі асабіста члены кіраўніцтва БССР [[Іосіф Аляксандравіч Адамовіч|Я. Адамовіч]], [[Аляксандр Рыгоравіч Чарвякоў|А. Чарвякоў]], якія сумесна [[Вільгельм Георгіевіч Кнорын|В. Кнорыным]] выканалі ролі кіраўнікоў рэўкома<ref>[https://www.tvr.by/news/kultura/segodnya_den_belorusskogo_kino78/ Сегодня - День белорусского кино] // tvr.by 17 снежня 2018</ref>.
 
Дзень прэм'еры «Лясной былі» (26 снежня 1926) у мінскім кінатэатры «Культура» лічыцца пачаткам нацыянальнальнага беларускага кіно.
 
▲ДэманстрацыяСтвараць кінафільмаўігравое накіно [[Беларусь|Беларусі]]ў пачаласяМінску ўпачалі канцытолькі 19пасля стагоддзявайны, акалі ўзапрацавала пачатку 20 стагоддзя дзейнічала ўжо 58кінастудыя «[[кінатэатрБеларусьфільм]]аў. У [[1928]] годзе створана кінастудыя мастацкіх фільмаў «Савецкая Беларусь» (спачатку ў Ленінградзе, а з [[19391946]] — у Мінску). З [[1946]] года пачала дзейнасць кінастудыя «[[Беларусьфільм]]». Даволі плённаПлённа беларускае кіно развівалася ў пасляваенны перыяд, асабліва на працягу [[1960-я|1960-х]]—[[1980-я|1980-х]] гадоў. Тады працягвалі працаваць майстры старэйшага пакалення ([[Уладзімір Уладзіміравіч Корш-Саблін|Уладзімір Корш-Саблін]], [[Мікалай Мікалаевіч Фігуроўскі|Мікалай Фігуроўскі]], [[Аляксандр Міхайлавіч Файнцымер|Аляксандр Файнцымер]] і іншыя), з’явіліся маладыя таленавітыя кінарэжысёры (Віктар Тураў, Міхаіл Пташук, [[Вячаслаў Аляксандравіч Нікіфараў|Вячаслаў Нікіфараў]], [[Барыс Міхайлавіч Сцяпанаў|Барыс Сцяпанаў]], [[Валерый Паўлавіч Рыбараў|Валерый Рыбараў]], [[Валерый Давідавіч Рубінчык|Валерый Рубінчык]] і іншыя). У іх атрымалася стварыць мноства арыгінальных, змястоўных кінастужак, прысвечаных [[Вялікая Айчынная вайна|Вялікай Айчыннай вайне]], гістарычнага мінулага і сучаснага стану грамадства, маральна-этычным праблемам («[[Я родам з дзяцінства]]» Віктара Турава, [[1967]]; «[[Я, Францыск Скарына...|Я, Францыск Скарына]]» Барыса Сцяпанава, [[1970]]; «[[Вянок санетаў (фільм)|Вянок санетаў]]» [[Валерый Давідавіч Рубінчык|Валерыя Рубінчыка]], [[1977]]; «[[Белыя росы]]» [[Ігар Міхайлавіч Дабралюбаў|Ігара Дабралюбава]], 1984; «[[Мяне завуць Арлекіна]]» Валерыя Рыбарава, [[1988]] і іншыя).
 
Важным напрамкам развіцця кінамастацтва Беларусі стала экранізацыя вядомых твораў беларускай літаратуры:
Радок 29 ⟶ 38:
== Спасылкі ==
* [http://www.belarusfilm.by/ Афіцыйны сайт студыі «Беларусфільм»]
 
 
{{Беларусы}}
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Кінематограф_Беларусі"