Чак Паланюк: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі |
дрНяма тлумачэння праўкі |
||
Радок 78:
Пісьменніцкі стыль Паланіка шмат бярэ ад стыляў такіх пісьменнікаў, як [[Том Спанбауэр]] ''(настаўнік Паланіка ў Портлендзе з 1991 па 1996 гады)''<ref>{{cite web|url=http://chuckpalahniuk.net/interviews/authors/tom-spanbauer|title=The Man Who Taught Chuck|author=Jeff Walsh.|date=30 красавіка 2007|work=|publisher=chuckpalahniuk.net|accessdate=2012-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxSZoAs|archivedate=2012-10-15}}</ref>, [[Гордан Ліш]], [[Марк Рычард]], [[Дэніс Джонсан]], [[Том Джонс]], [[Брэт Істан Эліс]] і [[Эмі Хемпел]]<ref>{{cite web|url=http://chuckpalahniuk.net/interviews/authors/tom-spanbauer|title=The Man Who Taught Chuck|author=Jeff Walsh.|date=30 красавіка 2007|work=|publisher=chuckpalahniuk.net|accessdate=2012-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxSZoAs|archivedate=2012-10-15}}</ref>. Яго называюць мінімалістычным з-за выкарыстання досыць абмежаванага слоўнікавага запасу і кароткіх прапаноў з мэтай зымітаваць аповяд простага чалавека. У адным з інтэрв'ю Паланік сказаў, што яму больш падабаецца пісаць дзеясловамі, чым прыметнікамі. Паўтор вызначаных радкоў у гісторыі ''(Паланіка называе іх «прыпевамі» - «choruses»)'' з'яўляецца адным з самых прыкметных прыкмет яго стылю, іх можна знайсці амаль у кожнай чале любога яго твора. Паланік таксама кажа пра ''«прыпевы»'', якія пераклікаюцца паміж асобнымі раманамі: гэта валошкавы колер і горад Місула (штат Мантана), якія так ці інакш з'яўляюцца ва ўсіх кнігах.
Героі Паланіка часта ўступаюць у філасофскі дыялог (апавядальнік з чытачом ці герой рамана з апавядальнікам), прапаноўваючы мноства тэорый і меркаванняў, часта мізантрапічных або змрочна-абсурдысцкіх, датычна складаных пытанняў, такіх як смерць, этыка, дзяцінства, статус аднаго з бацькоў, сексуальнасць і бажаство. Многія з інтэлектуальных паняццяў у яго раманах паўсталі пад уплывам кантынентальных мысляроў, такіх як [[Мішэль Фуко]] і [[Альбер Камю]]<ref>{{cite web|url=http://www.alternet.org/story/11049/the_unexpected_romantic%3A_an_interview_with_chuck_palahniuk|title=The Unexpected Romantic: An Interview with Chuck Palahniuk|author=Tamara Straus.|date=18 чэрвеня 2001|work=|publisher=alternet.org|accessdate=2012-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxT48PE|archivedate=2012-10-15}}</ref>. Тым не менш, вядомым Паланік стаў дзякуючы свайму цынічнаму і іранічна чорнаму гумару, якім прасякнуты яго творы. Менавіта з-за спалучэння такога пачуцця гумару і дзіўных падзей, вакол якіх будуюцца сюжэтныя лініі ''(з-за чаго некаторыя чытачы лічаць гэтыя кнігі цяжкімі для чытання)'', СМІ называюць Паланіка ''«шокавым пісьменнікам»''<ref name="WD">{{cite web|url=http://www.writersdigest.com/writing-articles/by-writing-genre/literary-fiction-by-writing-genre/the_wd_interview_chuck_palahniuk_shock_and_awe|title=The WD Interview: Chuck Palahniuk: Shock and Awe|author=Jordan E. Rosenfeld.|date=11 сакавіка 2008|work=|publisher=[[:en:Writer's Digest|Writer's Digest]]|accessdate=2012-09-28|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxTveN3|archivedate=2012-10-15}}</ref><ref name="Thomas Gaughan">{{cite web|url=http://www.booklistonline.com/Fight-Club-Chuck-Palahniuk/pid=1000772|title=Fight Club|author=Thomas Gaughan.|date=Ліпень 1996|work=|publisher=booklistonline.com|accessdate=2012-09-28|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxVOHUD|archivedate=2012-10-15}}</ref><ref>{{cite web|url=https://www.kirkusreviews.com/book-reviews/chuck-palahniuk/fight-club/|title=Fight Club|author=|date=1 чэрвеня 1996|work=|publisher=Kirkus Reviews|accessdate=2012-09-28|lang=en}}</ref><ref name=autogenerated1>{{cite web|url=http://www.barnesandnoble.com/w/fight-club-chuck-palahniuk/1100290786|title=Barnes & Noble Discover Great New Writers|author=|date=|work=|publisher=[[Barnes & Noble]]|accessdate=2012-09-28|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxWTCd2|archivedate=2012-10-15}}</ref>.
Часам, акрамя мастацкіх твораў, Паланік піша і публіцыстычныя. Працуючы вольнанаёмным журналістам у вольны ад пісьменніцкай працы час, ён піша эсэ і рэпартажы на розныя тэмы. Часам ён сам з'яўляецца ўдзельнікам падзей, апісаных у гэтых творах, якія складана паддаюцца літаратурнаму аналізу. Ён таксама бярэ інтэрв'ю ў знакамітасцяў, такіх як, напрыклад, Джульет Льюіс або Мэрылін Мэнсан. Яго публіцыстычныя артыкулы перыядычна публікуюцца ў такіх часопісах і газетах, як {{нп3|Los Angeles Times|Los Angeles Times|en|Los Angeles Times}} і {{нп3|Gear|Gear|en|Gear}}. Некаторыя з гэтых твораў апублікаваныя ў яго кнізе «Фантастычней за выдумку». Часам Паланік уключае некаторыя элементы публіцыстыкі ў свае мастацкія творы, тлумачачы гэта жаданнем большага апускання чытача ў кнігу<ref>{{cite web|url=http://www.awriterscult.com/author/bibliography|title=Non-Fiction|author=|date=|work=|publisher=awriterscult.com|accessdate=2012-09-26|lang=en|archiveurl=http://www.webcitation.org/6BQxXPqYf|archivedate=2012-10-15}}</ref>.
| |||