Вікіпедыя

Віктар Казько: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Няма тлумачэння праўкі
Радок 9:
3 сям’і рабочага. У гады [[Другая сусветная вайна|Другой сусветнай вайны]] ад выбуху бомбы загінула маці, замерзла маленькая сястрычка. Пасля вайны Віктар не прыжыўся ў новай сям'і бацькі, падлеткам сышоў з дому. Выхоўваўся ў Вільчанскім і [[Хойнікі|Хойніцкім]] дзіцячых дамах на [[Усходняе Палессе|Усходнім Палессі]]. Пасля сканчэння ў 1956 годзе васьмі класаў, вучобу працягваў у [[Кемерава|Кемераўскім]] горным індустрыяльным тэхнікуме. Потым працаваў у шахце, у геолагаразведцы. Яго ўражанні пра гэты час рэалізаваліся ў аповесцях «Цёмны лес — тайга густая» (1973), «Дзень добры і бывай» (1974), напісаных на рускай мове.
 
3 1962 года ў журналістыцы, быў загадчыкам аддзела прамысловасці [[Таштагол|таштагольскай]] гарадской газеты «Красная Шорня», літаранурнымлітаратурным супрацоўнікам абласной газеты «Комсомолец Кузбасса», карэспандэнтам абласнога радыё. У 1970 годзе скончыў завочнае аддзяленне Літаратурнага інстытута імя А. М. Горкага. Праз год пераехаў у [[Мінск]]. 3 1971 года літаратурны супрацоўнік газет «[[Чырвоная змена]]», «[[СБ. Беларусь сегодня|Советская Белоруссия]]», у 1973—1976 гадах — часопіса «[[Нёман (часопіс)|Неман]]». 3 1976 года на творчай рабоце. У 1985—1988 гадах сакратар Саюза пісьменнікаў БССР. 3 1988 года зноў на творчай рабоце. Жыве ў Мінску.
 
== Творчасць ==
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Віктар_Казько"