Кулінарная кніга: Розніца паміж версіямі

Першая кніга на рускай мове з рэцэптамі страў з'явілася ў 1773 годзе пад эгідай Вольнага эканамічнага таварыства. Гэта было «Эканамічнае настаўленне дваранам, сялянам, кухарам і кухарыхам» за аўтарствам члена аварыстватаварыства С. В. Друкоўцава, які служыў у Галоўнай правіянцкой канцылярыі. Большасць рэцэптаў складальнік запазычыў з замежных часопісаў і кулінарных кніг.

Практычнае значэнне кулінарных выданняў Рускай Асветы абмяжоўвалася лапідарнасцю рэцэптаў і адсутнасцю канкрэтыкі пры пазначэнні колькасці інгрэдыентаў. Прыклад рэцэпту таго часу: «Рябчики или маленькие птички жареные с яичными желтками, с репным соком, рюмка ренского, с красным бульоном». Юшка называлася на французскі лад «консамэкансамэ», а [[Траска атлантычная|траска]] — «лабарданам». Для непрафесіяналаў (асабліва простых людзей, не знаёмых з французскай мовай) расшыфроўка такіх рэцэптаў уяўляла непераадольныя цяжкасці.

Згаданы вышэй «пісьменнік па гаспадарчай частцы» Васіль Леўшын на фоне прыліву патрыятызму, выкліканага [[Вайна 1812 года|перамогай над Напалеонам]], выпусціў першы дапаможнік па [[Руская кухня|рускай нацыянальнай кухне]]. У 1816 годзе ў Маскве выйшла яго кніга «Русская поварня, или Наставление о приготовлении всякого рода настоящих русских кушаньев и о заготовлении впрок разных припасов». Аўтар раскрываў публіцы сакрэты дзедаўскіх страў, якія ўзыходзілі ў шэрагу выпадкаў да дапятроўскіх часоў<ref>Очерки русской культуры XVIII века. Т. 4. Изд-во МГУ, 1990. </ref>, і наракаў на тое, што перайманне ўсяго замежнага выцесніла са сталоў рускіх людзей любімыя стравы іх продкаў<ref>В. М. Ковалев, Н. П. Могильный. Русская кухня : традиции и обычаи. Сов. Россия, 1990. С. 172.</ref>.