Генрык Жавускі: Розніца паміж версіямі

[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 43:
{{Цытата|Калі я пакінуў любімую Літву, Украіна здалася мне прывабнай краявідамі, прыгажосцю сваіх сёлаў, але ўсё ж спосаб існавання жыхароў не быў па сваёй натуры такім, каб я мог так хутка забыць Літву…}}
 
Сярод[[Адам Мальдзіс|А. Мальдзіс]] лічыць, што сярод мемуарыстаў Беларусі ён адным з першых спрабаваў абгрунтаваць свой патрыятызм. «Літва» для яго ўжо нешта цэласнае, шматграннае — не толькі зямля, але і яе людзі, гісторыя, легенды. Аднак імя сваёй гістарычнай радзімы ён браў не этнічнае, а гістарычнае. «Беларускі» патрыятызм пакуль што не выдзеліўся з больш агульнага — «літоўскага»... Аднак пройдуць гады і з «краёвага» патрыятызм стане беларускім<ref>[http://belarusianhistory.narod.ru/dadatki/maldis.html Краёвы патрыятызм XVIII стагоддзя / Адам Мальдзіс. Як жылі нашы продкі ў XVIII стагоддзі. Мн., Лімарыус, 2001.]</ref>. «Літва» для яго ўжо нешта цэласнае, шматграннае — не толькі зямля, але і яе людзі, гісторыя, легенды. Уласна з такога літоўскага (ліцвінскага) патрыятызму пазней вырас беларускі{{крыніца}}.
 
Генрык Жавускі быў адным найбольш вядомых прадстаўнікоў кансерватыўнай думкі 30—50-х гадоў [[XIX стагоддзе|XIX стагоддзя]] ў Беларусі, Літве і Польшчы. Яго філасофскія і грамадска-палітычныя погляды складаліся пад уплывам такіх вядомых прадстаўнікоў заходнееўрапейскага традыцыяналізму як [[Луі дэ Банальда]] (1754—1840) і [[Жазеф дэ Местр]] (1753—1821).