Вікіпедыя

Ковенскае вікарыяцтва: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
Радок 2:
 
== Гісторыя ==
Утворана ў 1843 годзе ў сувязі з установай [[Ковенская губерня|Ковенскай губерні]] па хадайніцтве біскупаепіскапа Літоўскага [[Іосіф (Сямашка)|Іосіфа (Сямашкі)]]. Настаяцель Віленскага Свята-Духава манастыра архімандрыт [[Платон (Гарадзецкі)]] быў хіратанісан у епіскапа Ковенскага, другога вікарыя Літоўскай епархіі. Першапачаткова біскупыепіскапы Ковенскае жылі ў Пожайском Успенскім манастыры ў 9 вёрстах ад Коўна, настаяцелямі якога яны з’яўляліся. Біскупы клапаціліся не толькі аб Пажайскім манастыры, у іх абавязкі ўваходзіла таксама апеку пра іншых невялікіх мясцін Ковенскай губерні: Сурдэгскім мужчынскім манастыры ў Вількамірскім павеце і Антолептском жаночым манастыры ў Новоалександровском павеце. Кафедрамі біскупаў Кавенскіх да Першай сусветнай вайны былі Нікольскі і Петрапаўлаўскі храмы ў Коўна. З 1881 года біскуп Ковенскі Данат (Бабінскі-Сакалоў) згадваецца як 1-й вікарый Літоўскай епархіі.
 
З 1911 года на сродкі Ковенскага епіскапа [[Елеўферый (Богаяўленскі)|Елеўферыя (Багаяўленскага)]] пры Нікольска-Петрапаўлаўскім братэрстве выдавалася адзіная ў Коўна руская газета «Літоўская Русь». Таксама сіламі Кавенскіх епіскапаў і Ковенскага братэрства да 1915 года ўтрымліваліся братэрскі прытулак на 25 сірот і школа на 70 чалавек. Ковенскае братэрства спыніла існаванне ў верасня-кастрычніка 1915 года, адразу пасля акупацыі Коўна нямецкімі войскамі; Братэрства было адноўлена ў 1926 года, дзейнічала да 1940 года.
Узята з "https://be.wikipedia.org/wiki/Ковенскае_вікарыяцтва"