Сакрат Яновіч: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 3:
| Арыгінал імя = Sokrat Janowicz
| Фота =
| Месца нараджэння =
| Месца нараджэння = [[Крынкі]], [[Гродзенскі павет (1921—1940)|Гродзенскі павет]], [[Беластоцкае ваяводства (1919—1939)|Беластоцкае ваяводства]], [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польшча]]
| Род дзейнасці = [[пісьменнік]], [[перакладчык]]
| Мова твораў= беларуская, польская
Радок 9:
{{цёзкі|Сакрат}}
{{цёзкі2|Яновіч}}
'''Сакрат Яно́віч''' ({{ДН|4|9|1936}}, {{МН|Крынкі|у Крынках|горад Крынкі}}, [[Беластоцкае ваяводства (1919—1939)|Беластоцкае ваяводства]], [[Польская Рэспубліка (1918—1939)|Польшча]]  — {{ДС|17|2|2013}}, Крынкі<ref name="pam">[http://nn.by/?c=ar&i=105106 Памёр пісьменнік Сакрат Яновіч (Крынкі, Падляшша)], [[Наша ніва (1991)|Наша Ніва]] (18.02.2013)</ref>) — польскі беларускі пісьменнік, аўтар 30 кніг. Член [[Беларускае літаратурнае аб’яднанне «Белавежа»|Беларускага літаратурнага аб'яднанняаб’яднання «Белавежа»]] і [[Саюз польскіх пісьменнікаў|СаюзуСаюза польскіх пісьменнікаў]] (з 1971), старшыня Клубу Саюза польскіх пісьменнікаў у [[Беласток]]у (1976—1981).
 
{{змест злева}}
 
== Біяграфія ==
Нарадзіўся ў сям'ісям’і шаўца. Скончыў Беластоцкі электратэхнікум (1955). Працаваў брыгадзірам электраманцёраў на баваўняным камбінаце пад Беластокам. Перакладчык, потым журналіст у газеце [[Ніва (1956)|«Ніва»]] (з 1956). Загадчык арганізацыйнага аддзела Галоўнага праўлення [[БГКТ|Беларускага грамадска‑культурнага таварыства]] (1959—1962). У 1960 скончыў завочнае аддзяленне беларускай філалогіі Настаўніцкага інстытута ў Беластоку. У 1958—1970 супрацоўнічаў са Службай бяспекі [[Польская Народная Рэспубліка|Польскай Народнай Рэспублікі]], назіраючы за асяродкам газеты «Ніва», а таксама Беларускага грамадска-культурнага таварыства (у 2007 прызнаўся пра гэта ў [[люстрацыя|люстрацыйнай анкеце]]).<ref>[http://www.polskieradio.pl/zagranica/by/dokument.aspx?iid=52252 Польскае радыё для замежжа: Сакрат Яновіч — агент спецслужбаў ПНР]</ref> Калі ён разарваў супрацоўніцтва са спецслужбамі, у [[1970]] яго звольнілі з «Нівы» нібыта «за беларускі нацыяналізм»<ref name="pam"/>, застаўся беспрацоўным, нейкі час рабіў грузчыкам, тэхнікам бяспекі працы. Скончыў завочны факультэт польскай і славянскай філалогіі [[Варшаўскі ўніверсітэт|Варшаўскага ўніверсітэта]] ([[1973]]). Інструктар-метадыст Беластоцкага гарадскога Дому культуры (2-я пал. 1970-х), тэхнічны рэдактар «Нівы» (1-я пал. 1980‑х). Старшыня [[Беларускае дэмакратычнае аб'яднанне|Беларускага дэмакратычнага аб'яднанняаб’яднання]]<ref>Першая беларуская палітычная партыя ў пасляваеннай Польшчы.</ref> (утворана на пач. 1990). Напачатку [[XXI стагоддзе|XXI ст.]] займаўся актыўнай літарганізатарскай дзейнасцю, у яго Villa Socrates праходзілі шматлікія беларускія і міжнародныя інтэлектуальныя спатканні.
 
== Творчасць ==
Дэбютаваў апавяданнем у 1956 («Ніва», Беласток). Пісаў на беларускай і польскай мовах. Аўтар зборнікаў апавяданняў і мініяцюр. С. Яновіч напісаў каля 30 кніг, сярод якіх «Беларусь, Беларусь», «Доўгая смерць Крынак» і інш. Пераклаў на польскую мову «Вітражы» [[Янка Брыль|Я. Брыля]] (Варшава, 1979), п'есуп’есу [[Я. Шабан]]а «Шрамы» (для Драматычнага тэатра імя Я. Вянгеркі ў Беластоку).
 
== Узнагароды ==
Радок 37:
* «Terra Incognita: Białoruś» («Terra Incognita: Беларусь»), эсэ ([[1993]]);
* «Dolina pełna losu» («Даліна, поўная лёсу»), аповесці ([[1994]]);
* «Nasze tysiąc lat» («Нашая тысяча гадоў»), размовы з Юр'емЮр’ем Хмялеўскім ([[2000]]);
* «Ojczystość. Białoruskie ślady i znaki» («Айчына. Беларускія сляды і знакі»), зборнік эсэ ([[2001]]);
* «[[Хатняе стагоддзе]]», аповесць (Крынкі, 2008)<ref>''Яновіч С.'' [http://kamunikat.org/halounaja.html?pubid=12069 Хатняе стагоддзе] / Рэд. Ю.Хмялеўскі, маст.рэд. П. Грэсь — Крынкі: Villa Sokrates, 2008. — 161 с., іл., 21 см — ISBN 978-83-913706-6-6-0</ref>.