Маёнтак Падароск: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
(удзельнік выдалены) (выдаленае кароткае апісанне змен) |
(удзельнік выдалены) (выдаленае кароткае апісанне змен) |
||
Радок 43:
Першымі ўладальнікамі сядзібы хутчэй за ўсё былі прадстаўнікі рода Грабоўскіх. З пачатку XIX ст. маёнткам валодалі Чачоты. У 1861 г. Альжбета Пухальская (дачка Канстанціна Чачота) адпісала маёнтак пляменніку Альбіну Чачоту з Асташына, а ад яго Падароск перайшоў ягонай дачцы Альжбеце (названай так у гонар сваёй хроснай маці)<ref name=":0">Федорук А.Т. Старинные усадьбы Гродненщины. Минск: "Беларусь", 2014. С. 172 - 179. ISBN 978-985-01-1091-6 </ref>.
У 1877 г. 22-гадовая Альжбета стала жонкай 33-гадовага Рамана Бохвіца, сына вядомага філосафа [[Фларыян Бохвіц|Фларыяна Бохвіца]] (1799–1865). У 1890 г. маёнтку Падароск, разам з маёнткамі Вярусін і Рудава, якія былі ўласнасцю Альжбеты Бохвіц, належала 1940 дзесяцін зямлі. Гэта быў адзін з найбольш добра арганізаваных маёнткаў Ваўкавыскага павета Гродзенскай губерні.
Апошнім уладальнікам маёнтка стаў сын Альжбеты і Рамана Атон Бохвіц (1880 – 1939) – выпускнік Сельскагаспадарчай акадэміі ў Празе. Ён быў арыштаваны ў 1939 г. і памёр у турме ў Ваўкавыску<ref name=":0" />.
| |||