Бітва пад Факшанамі (1789): Розніца паміж версіямі

'''Бітва пад Факша́намі [[1 жніўня|21 ліпеня (1 жніўня)]] [[1789]]''', бітва паміж руска-аўстрыйскім войскам пад камандаваннем [[Аляксандр Васільевіч Сувораў|А.  В.  Суворава]] (25 тыс. чал.) і турэцкім войскам [[Асман-паша|Асман-пашы]] (30 тыс. чал.) падчас [[Руска-турэцкая вайна, 1787—1792|руска-турэцкай вайны 1787-17921787—1792 гадоў]].

Саюзнік [[Расія|Расіі]] ў вайне [[1787]]—[[1792]] гадоў, [[Аўстрыйская манархія]], вылучыла для сумесных з рускімі баявых дзеянняў корпус пад камандаваннем фельдмаршала прынца Саксонскага [[Фрыдрых-Іосія Кобург-Заальфельд|Фрыдрыха Кобурга]] (18 тысяч чалавек), які стаяў ўздоўж ракі Сірэт. У задачу А.  В.  Суворава, які ўзначальваў 7-тысячную правафлангавую 3-ю дывізію ўваходзіла ўзаемадзеянне з гэтым корпусам. Яна размяшчалася паміж рэкамі [[Рака Дубец|Дубец]] і [[Рака Сірэт, прыток Дуная|Сірет]] у раёне [[Бырлад]]а. Турэцкі 30-тысячны корпус Асмана-пашы размяшчаўся ў лагеры ў раёне [[Факшаны|Факшан]] і ля пераправы праз раку [[Рка Путна|Путна]]. Мэтай яго было разбіць сваіх супернікаў, прынца Кобургскага і Суворава паасобку.

Пасля сутачнага адпачынку ў 3 гадзіны раніцы [[30 ліпеня|19 (30) ліпеня]] аб'яднаныаб’яднаны руска-аўстрыйскі атрад пад камандаваннем А.  В.  Суворава выступіў у паход, які доўжыўся ўвесь дзень, і на ноч спыніўся ў [[Марынешці]]. Высланы Суворавым выведывальны атрад у раёне ракі Путна сутыкнуўся з дазорным атрадам туркаў, якія рухаліся наперадзе асноўных сіл. Турэцкі атрад быў пабіты і панёс вялікія страты. Сустрэча з руска-аўстрыйскім атрадам стала поўнай нечаканасцю для турак, якія лічылі, што ім супрацьстаяць толькі аўстрыйцы.

У ноч з [[31 ліпеня|20 (31) ліпеня]] на [[1 жніўня|21 ліпеня (1 жніўня)]] руска-аўстрыйскія войскі пераправіліся праз Путну і пачалі наступ на [[Факшаны]], якія знаходзіліся ў 15  км, адбіваючы дробныя конныя атрады турак. Праз тры гадзіны пасля пачатку наступлення атакі турэцкай кавалерыі ўзмацніліся. Асноўная бітва пачалося ў 10 гадзін раніцы, калі туркі адкрылі артылерыйскі агонь па наступаючым рускім часцям. Рускім пушкарам неўзабаве атрымалася падавіць батарэі Асмана-пашы. Затым, у выніку коннай атакі правае крыло Асмана-пашы было змята і адцеснена на тысячу крокаў. Падчас далейшай атакі пяхотай турэцкія войскі адступілі. Частка з іх атулілася за сценамі манастыроў Святога Самуіла і Святога Іаана. Рускія войскі пасля артабстрэлу здолелі захапіць вялікую частку манастыра Святога Самуіла, пасля чаго туркі падарвалі парахавы склеп, што аднак, пацягнула толькі лёгкія раненні ў рускіх. Аўстрыйскія жа войскі тэм часам узялі манастыр Святога Іаана, паланіўшы 52 чалавека.