Масонства: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Vilho-Veli (размовы | уклад) File |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 2:
[[File:Freimaurer Initiation.jpg|thumb]]
'''Масо́нства''' — вучэнне і практыка міжнароднага тайнага таварыства элітарнага тыпу, якое
== Гісторыя ==
Асноўны метад дзейнасці таварыства — спроба ўплываць на гістарычныя падзеі праз намаганні сваіх адэптаў у розных сферах грамадскай дзейнасці і вядучых дэяржаўных установах. Класічнае масонства ўяўляла сабой рэлігійна-этычны рух, удзельнікі якога імкнуліся стварыць тайную сусветную арганізацыю з мэтай
Гістарычны карані масонства — у брацтвах «вольных муляраў» (будаўнічых саюзах), што ўзніклі ў Германіі ў ХІІ—ХІІІ ст. Вызначэнне «вольны» азначала апрацоўшчыка «вольных» парод каменю ([[мармур]], [[вапняк]]). Таварыствы «вольных муляраў» (цэхі, ложы) пашырыліся ў Англіі, Італіі, Францыі. 3 канца XVI ст. англійскія ложы пачалі прымаць у свае рады т.зв. «пабочных муляраў» — заможных адукаваных людзей, якія садзейнічалі адукацыі і маральнаму ўдасканаленню астатніх членаў лож.
Уласна будаўнічыя таварыствы зніклі ў пач. XVIII ст., але брытанскія «пабочныя муляры», захоўваючы энешнюю атрыбутыку дзейнасці апошніх, пачалі выкарыстоўваць ложы для абмеркавання праблем маральнага выхавання асобы і грамадства ў цэлым. У 1717 брытанскія ложы ўтварылі Вялікую брытанскую ложу. Па яе даручэнні масон Дж. Андэрсан распрацаваў у 1721 «Кнігу канстытуцый» — першы сістэматызаваны зборнік прынцыпаў масонаў, якія забаранялі масонам быць атэістамі і вальнадумцамі, падтрымліваць афіцыйныя ўлады і прымаць удзел у палітычных рухах, замацоўвалі асноўныя іерархічныя ступені лож — вучань, падмайстар, майстар, уводзілі асобнае званне — наглядчык (сачыў за правільным выкананнем рытуалаў). Кожнага члена ложы звалі «братам», прымаліся асобы не маладзей за 25 гадоў і толькі пры згодзе ўсіх «братоў». Так званая Вялікая ложа
У далейшым арганізацыйная іерархія масонства ўскладнілася. Меліся ложы з 33 ступенямі (градусамі) і нават з 99. 3 XVIII ст. масонства пашырылася ў Францыі, Германіі, Швецыі, [[Расійская імперыя|Расіі]], ЗША і іншых краінах. Яго ідэйныя арыенціры (пошук эфектыўных метадаў матэрыяльнага і маральнага прагрэсу грамадства, знакаміты дэвіз масонаў: «свабода, роўнасць, братэрства», імкненне ўзвысіцца над класавымі, партыйнымі супярэчнасцямі) былі прыцягальнымі для многіх дзяржаўных дзеячаў, пісьменнікаў, філосафаў розных краін.
|