Ян Каміль Біспінг: Розніца паміж версіямі

У сакавіку 1919 года ў в. [[Рымуцеўцы]] Ян Каміль Біспінг, акружаны сваейсваёй міліцыяй, якая знаходзілася на яго ўтрыманні, і купленымі нямецкімі жаўнерамі, уласнаручна забіў «каб напалохаць» двух сялян, замыкнуў іншых жыхароў у хатах, пры якіх паставіў варту, а пасля падпаліў іх. I толькі калі агонь добра ахапіў хаты, тады Біспінг вынусціўвыпусціў жыхароў з падпаленых хатаўхат. Пакуль гэта адбывалася, падручныя Біспінга па яго загадзе грабілі дабро жыхароў. Дабро гэтае было вывезена ў маёнтак пана, адкуль пасля жыхары вёскі за грошы выкуплялі яго. Сабраныя гэтакім чынам грошы Біспінг аддаў на арганізацыю «міліцыі». Гэтыя факты выяўленыя на следстве і Апеляцыйным судзе ў Варшаве ў лютым 1926 года<ref>Бюлетэнь Соймавага клуба «Беларускае сялянска-работніцкая грамада» № 11. 1926</ref>. Але суд заняў бок барона.

У справе забойствызабойства Друцкага-Любецкага, колькі Біспінг ні падаваў на перагляд, і ў 1924, і ў 1926 годзе яго прызналі вінаватым. Тым часам распаўсюджваліся чуткі, што Друцкага-Любецкага забілі рэвалюцыйныя экстрэмісты, «заказаў» вялікі князь [[Мікалай Мікалаевіч Малодшы|Мікалай Мікалаевіч]], або адпомсцілі слугі за зняважаны гонар сваячкі. Успаміналі, што праз тыдзень пасля забойства ў доме князя пабывалі злодзеі. Знікла некалькі пісталетаў ды танныя каралі, відавочна ўзятыя для адводу вачэй.