Латышы Беларусі: Розніца паміж версіямі

У 1926 годзе ў Беларусі пражывалі 14000 латышоў (0,28%) ад агульнага насельніцтва рэспублікі. Амаль палова з гэтых латышоў былі прапісана ў [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. Латышскіх школ у рэспубліцы ў 1933 годзе было 32. У 1930 годзе 77% латышскіх дзяцей у Беларусі вучыліся ў школах з навучаннем на роднай мове. У Беларусі ў той час існавала 5 латышскіх сельсаветаў ([[Вацлавоўскі нацыянальны латышскі сельсавет|Вацлавоўскі]], [[Галіцкамызскі нацыянальны латышскі сельсавет|Галіцкамызскі]], [[Малькаўскі нацыянальны латышскі сельсавет|Малькаўскі]], [[Перакальскі нацыянальны латышскі сельсавет|Перакальскі]] і інш.[[Унаўскі нацыянальны латышскі сельсавет|Унаўскі]]). Усе гэтыя самакіраванні жылі паўнавартасным культурным жыццём: латышская школа, латышская хата-чытальня, латышскія хоры і гурткі. У [[Віцебск]]у дзейнічаў латышскі клуб і бібліятэка, з 1931 года пры Беларускім радыёцэнтры пачало працу латышскае радыё. На [[латышская мова|латышскай мове]] выходзіла газета.