Жак Брэль: Розніца паміж версіямі

У 1967 годзе Брэль дэбютаваў як кінаакцёр ў фільме [[Андрэ Каят]]а «Прафесійная рызыка» у ролі настаўніка, якога з помсты вучаніца абвінавачвае ў згвалтаванні. У 1968 годзе — у спектаклі «Чалавек з Ламанчы» Дэйла Васермана, у якім сыграў адразу дзве ролі: Дон Кіхота і Сервантэса. У 1971 годзе [[Марсель Карнэ]] зняў Брэля ў сваёй карціне «Забойцы імем парадку», дзе ён сыграў ролю служкі правасуддзя, які ўступае ў барацьбу са злачынцамі-паліцыянтамі. [[Эдуар Малінаро]] выкарыстаў яго камедыйнае дараванне ў сваіх стужках «Мой дзядзька Бенжамен» (1969) і «Зануда» (1973), а [[Клод Лелуш]] — у бурлескнай ролі ў карціне «Прыгода — гэта прыгода» (1972). Брэль таксама сам паставіў два фільмы («Франц», 1971 і «Дзікі Захад», 1973). У 1973 годзе Жак растаўся і з кінематографам.

 

 

{{зноскі}}