Аляксандр Львовіч Раманаў: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Rescuing 2 sources and tagging 0 as dead.) #IABot (v2.0.8.6 |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1:
{{асоба}}
{{Цёзкі2|Раманаў}}
'''Аляксандр Львовіч Раманаў''' (
== Біяграфія ==
Нарадзіўся 12 верасня 1949 года ў [[
У 1966 годзе паступіў у [[Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Янкі Купалы|Гродзенскі педагагічны інстытут]] на [[хіміка-біялагічны факультэт ГрДУ|хіміка-біялагічны факультэт]].▼
▲Нарадзіўся 12 верасня 1949 года ў [[Горад Гродна|Гродне]] ў сям’і ваеннаслужачага. Бацька загінуў у 1951 годзе ў [[Аўстрыя|Аўстрыі]]. Выхоўвалі Аляксандра маці Надзея Віктараўна (працавала аграномам) і бабуля Настасся Мікалаеўна. Пражыў усё жыццё (за выняткам гадоў зняволення) у Гродне. З 1978 жыў у драўляным доме на вуліцы Льва Талстога.
Увосень 1968 года разам з сябрам Сяргеем Каленчанкам на знак пратэсту супраць уводу войскаў СССР у Чэхаславакію размаляваў інстытуцкую галерэю партрэтаў членаў [[Палітбюро ЦК КПСС|Палітбюро]] сімваламі [[Пражская вясна|Пражскай вясны]]. Абое былі арыштаваныя [[КДБ]] і ў 1969 годзе асуджаныя да зняволення: Раманаў
▲У 1966 годзе паступіў у [[Гродзенскі дзяржаўны ўніверсітэт імя Янкі Купалы|Гродзенскі педагагічны інстытут]] на хіміка-біялагічны факультэт.
▲Увосень 1968 года разам з сябрам Сяргеем Каленчанкам на знак пратэсту супраць уводу войскаў СССР у Чэхаславакію размаляваў інстытуцкую галерэю партрэтаў членаў [[Палітбюро ЦК КПСС|Палітбюро]] сімваламі [[Пражская вясна|Пражскай вясны]]. Абое былі арыштаваныя [[КДБ]] і ў 1969 годзе асуджаныя да зняволення: Раманаў – на 4 гады, Каленчанка – на 3 гады. Акцыю студэнтаў КДБ і партыйныя органы Гродна выкарысталі як нагоду для запалохвання і пераследу [[Васіль Уладзіміравіч Быкаў|Васіля Быкава]], [[Аляксей Нічыпаравіч Карпюк|Аляксея Карпюка]] і Барыса Клейна<ref>Карпюк, Аляксей. Развітанне з ілюзіямі: Эсэ, апавяданні, дзённікі. Гародня–Wrocław, 2008. С. 161, 167.</ref>.
Тэрмін адбываў у адной з аршанскіх зон. Пасля выхаду са зняволення працаваў грузчыкам, наладчыкам, на іншых падобных працах. Адначасова арганізаваў дома багемны салон, дзе збіраліся Сяргей Каленчанка, шахматыст [[Яўген Мікалаевіч Рубан|Яўген Рубан]] (чэмпіён Ленінграда 1966 года і пераможца чэмпіянату БССР 1975 года, на якім граў па-за конкурсам) ды іншыя сябры Раманава, якія ў СССР мелі мала перспектыў, але пры гэтым былі таленавітымі і рознабаковымі людзьмі.
У гады перабудовы стаў супрацоўнічаць з газетай «[[Перспектива]]» як карэспандэнт і рэдактар. У далейшым жыў з журналісцкай, рэдактарскай і літаратурнай працы.
Пісаў літаратурныя творы, у 1984 годзе выпусціў у самвыдаце кнігу гумарыстычных апавяданняў
Напісаў кнігу ўспамінаў, мноства апавяданняў і артыкулаў. У сталым узросце захапіўся паэзіяй, яго вершы і пераклады з іншых моў у перабудоўныя гады друкаваліся ў часопісе
У
Памёр ад
{{зноскі}}
Радок 28 ⟶ 27:
== Спасылкі ==
* Камягін, Юрый. [http://www.t-styl.info/by/108/politics/7240/ Вольны дух
* Камягін, Юры. [http://www.t-styl.info/by/114/kulturystyka/9994/ Вершы, якія застаюцца пасля нас] {{Архівавана|url=https://web.archive.org/web/20170516081736/http://www.t-styl.info/by/114/kulturystyka/9994 |date=16 мая 2017 }} // Твой стыль (Гродна). 21 сакавiка 2013.
* Комягин, Юрий. [http://jurikan.livejournal.com/67505.html Как два гродненца протестовали против ввода советских войск в Чехословакию].
|