Нарадзіўся ў [[Вічэнца|Вічэнцы]], у знатнай сям'і; быў блізкі да Папы [[Леў X|Льву X]], які пасылаў яго з дыпламатычнымі даручэннямі да двара імператара [[Максіміліян I,імператар Свяшчэннай Рымскай імперыіГабсбург|Максіміліяна]] і ў Венецыю. [[Клімент VII]] і [[Павел III]] таксама адносіліся да яго з вялікай павагай.
== Творчасць ==
Радок 35:
=== Іншае ===
Трысіна ў «Пасланні аб літарах, ізноў дададзеных да італьянскай мовы» ([[1524]]) прапануе рэформу італьянскай арфаграфіі; у [[1529]] публікуе знойдзены ім тэкст трактата [[Дантэ Аліг'ерыАліг’еры|Дантэ]] «[[Аб народным красамоўстве]]» разам са сваім перакладам. У тым жа годзе дыялогам «Хавальнік замка» ён уключаецца ў пачатую [[П'етраП’етра Бемба|Бемба]] дыскусію аб італьянскай [[літаратурная мова|літаратурнай мове]]. Трысіна адпрэчвае [[Таскана|тасканскі]] прыярытэт, які прапагандуецца тады многімі, і абараняе ідэю па-зарэгіянальнай мовы, матэрыяльная аснова якой — у лексічным адзінстве італьянскіх дыялектаў. Ён аспрэчвае патрабаванне абсалютызаваць у жывой літаратурнай практыцы мову Петраркі і [[Бакача]] і высоўвае прынцып арыентацыі на сучасную гаворку. Трысіна перарабіў камедыю [[Плаўт]]а «Блізняты», азагаловіўшы сваю перапрацоўку «''I Simillimi''» ([[1548]]). Напісаў таксама некалькі трактатаў па граматыцы і паэтыцы.
