Кобрын: Розніца паміж версіямі

|статус = горадГорад

{{вызн|1='''Кобрын}}''' — [[горад]] у [[Брэсцкая вобласць|Брэсцкай вобласці]] [[Беларусь|Беларусі]], адміністрацыйны цэнтр [[Кобрынскі раён|Кобрынскага раёна]], на сутоках [[Рака Мухавец|р. Мухавец]] і [[Дняпроўска-Бугскі канал|Дняпроўска-Бугскага канала]]. У 52 км ад [[Брэст]]а. Чыгуначная станцыя на лініі [[Брэст]]—[[Гомель]]. Вузел аўтадарог на [[Мінск]], [[Брэст]], [[Пінск]], [[Ковель]], [[Маларыта|Маларыту]]. Насельніцтва 50,5 тыс. чал. (2006).

Упершыню згадваецца ў [[Іпацьеўскі летапіс|Іпацьеўскім летапісе]] каля [[1287]] у складзе Уладзімір-Валынскага княства. З 1-йпершай пал.паловы 14 ст. у складзе ВКЛ, у [[1404]]-[[1519]] цэнтр [[Кобрынскае княства|Кобрынскага княства]]. Належаў Раману Ратненскому, каралевам Боне Сфорцы, Ганне Ягелонке, Канстанцыі Аўстрыячцы.

Калі ў 1586 Кобрын атрымала каралева-ўдава [[Ганна Ягелонка]], дачка [[Бона Сфорца|Боны Сфорцы]] і [[Жыгімонт Стары|Жыгімонта Старога]], актыўная ў палітычных і гаспадарчых справах, то каб стымуляваць развіццё рамёстваў і гандлю, павялічыць даходнасць гарадской гаспадаркі, каралева надала Кобрыну [[магдэбургскае права]]. У [[1589]] Ганна Ягелонка асабіста прыбыла ў горад і ўрачыста ўручыла жыхарам прывілей, падпісаны нядаўна абраным каралём [[Жыгімонт III Ваза|Жыгімонтам ІІІ Вазай]] (1587—1632[[1587]]—[[1632]]). [[10.12. снежня]] [[1589|1589 годугода]] Кобрын атрымаў герб «''у сярэбраным полі выява дзвюх жаночых постацей, на руках у адной дзіця''». Кобрын меў магдэбургскіямагдэбургскае правыправа да 1766.

У 16—18[[XVI стагоддзе|XVI]]—[[XVIII стагоддзе|XVIII ст.]] цэнтр [[Кобрынская эканомія|Кобрынскай эканоміі]]. З [[1801]] павятовы горад. Падчас [[руска-французская вайна, 1812|руска-французскай вайны 1812]] (1812) каля Кобрына [[27.7. ліпеня]] [[1812]] адбыўся г.зв. [[Кобрынскі бой, 1812|Кобрынскі бой]]. З [[1921]] у складзе [[Польшча|Польшчы]], з [[1939]] у [[БССР]], з [[1940]] - цэнтр раёна.

{{DEFAULTSORT:Кобрын горад}}