Ян Кавалеўскі: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Радок 30:
Пасля вяртання - арганізатар і кіраўнік радыразведкі [[Бюро шыфраў]] [[II аддзел Генеральнага штаба Войска Польскага|II Аддзела Генштаба]] у [[1919]]-[[1924]] гг. Яму даверылі ўтварэнне дэшырацыйнага аддзела пры Генеральным штабе. Разбудаваў цэлую сетку станцый радыёперахвату, злучаных з Генеральным штабам з дапамогай [[тэлетайп Х’юга| тэлетайпаў Х’юга]]. У гэтым аддзеле ён задзейнічаў навукоўцаў–выбітных прадстаўнікоў польскай матэматычнай школы, прафесараў [[Варшаўскі ўніверсітэт| Варшаўскага універсітэту]] i [[Львоўскі ўніверсітэт|Львоўскага ўніверсітэту]]: [[Станіслаў Ляснеўскі|Станіслава Ляснеўскага]], [[Стэфан Мазуркевіч|Стэфана Мазуркевіча]] (будучага прарэктара Варшаўскага ўніверсітэта), [[Вацлаў Сярпінскі|Вацлава Сярпінскага]] і маладых асістэнтаў матэматыкі.
На мяжы жніўня і верасня [[1919]] г. Кавалеўскі ўзламаў першыя ключы да шыфраў [[Чырвоная армія|Чырвонай арміі]], што дало магчымасць прачытаць бальшавістскую карэспандэнцыю з франтоў грамадзянскай вайны на Украіне, Паўднёвай Расіі і на Каўказе. Узламаў таксама шыфры [[Узброеныя сілы Поўдня Расіі|Добраахвотнай арміі]] і "белага" Чарнаморскага флота, а таксама шыфры Арміі [[Украінскай Народнай Рэспублікі|УНР]], што дазволіла слядзіць за падзеямі на тэрыторыі Расіі ад [[Сібір|Сібіры]] да [[Санкт-Пецярбург|Петраграда]] і ад [[Мурманск|Мурманска]] да [[Чорнага мора]]. Ужо ў студзені [[1920]]г. распачаў узлом нямецкіх шыфраў.
Пачынаючы з жніўня [[1919]] г. і да канца [[1920]] г. польская радыёразведка перахапіла некалькі тысяч шыфраграм (галоўным чынам Чырвонай арміі), з гэтай колькасці ў летнія месяцы 1920 г. дзесьці 400–500 ў месяц<ref>Гэтыя падлікі трэба прызнаць за прыблізныя, бо шыфраваны матэрыял не захаваўся ў раўнамернай ступені для ўсіх перыядаў і ўчасткаў фронту.
| |||