Ла Скала: Розніца паміж версіямі

La Scala — або Teatro alla Scala у [[Горад Мілан|Мілане]], [[Італія|Італіі]], адзіны з найбольш прэстыжных оперных дамоў свету, пачынаючы з XVIII стагоддзя, калі 3 жніўня [[1778]] года, па загаду імператрыцы [[Аўстрыя|Аўстрыі]] [[Марыя Тэрэзія, імператрыца Аўстрыі|Марыі Тэрэзіі]], быў пабудаваны новы будынак, замест таго, які быў спалены раней. Тэатр атрымаў такое імя таму што быў пабудаваны на месцы [[касцёл]]а XIV стагоддзя, Santa Maria alla Scala. Бомбавыя налёты ў [[1945]] годзе падчас [[Другая Сусветная вайна|ІІ Сусветнай вайны]] вінаватыя ў разбурэнні тэатру, але ён быў адбудаваны пасля вайны ў [[1946]]. Пасля гэтага, ён мог умяшчаць 3.600 гледачоў.

Амаль кожны вялікі італьянскі кампазітар фарміраваўся і прэзентаваў свае творы ў La Scala. У доме оперы былі прэзентаваны творы [[Россіні,Джаакіна ДжоакіоРасіні|РоссініРасіні]] «La Gazza Ladra», [[Донідзетті,Гаэтана ГаэтаноДаніцэці|ДонідзеттіДаніцэці]] «Lucrezia Borgia», [[Белліні,Вінчэнца ВінчэнцаБеліні|БеллініБеліні]] «Norma», [[Верды,Джузепэ ДжузэппэВердзі|ВердыВердзі]] «Otello» і «Falstaff», [[Пуччыні,Джакама ДжакомоПучыні|ПуччыніПучыні]] «Madama Butterfly» і «Turandot», а таксама [[Джордано,Лука ЛукаДжардана|ДжорданоДжардана]] «Andrea Chenier». [[Тосканінні, Артуро|АртуроАртура ТосканінніТасканіні]] быў дырыжорам у La Scala (перыядычна з [[1898]] г.) і быў яе галоўным дырэктарам (кіраваў разам з генеральным дырэктарам ДжуліоДжуліа ГаттіГаці Газацца), а пасля перарыва ў [[1929]] г., выкліканага дыктатурай [[фашызм]]у [[Муссаліні,Беніта БенітоМусаліні|МуссалініМусаліні]], ён вярнуўся ў адбудаваны тэатр у маі [[1946]] г. Іншымі дырэктарамі, хто будаваў сваю кар’еру ў гэтым оперным доме былі Тулліо Серафім, Віктор Дэ Сабата, Джуліо Гантэллі, Карло Марыя Джыўліні і Рыкардо Муці. Адным з музычных дырэктароў тэатру быў [[П'етра Масканьі]]. Спіс артыстаў тэатру La Scala з’яўляецца адзіным з найбольш уражваючым і доўгім.